Teambuilding

Deze week hadden we een teambuilding dag, maar de eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat het eerder het karakter van een schoolreisje had: gezellig met de bus naar het monument van Waterloo en vervolgens naar de Koningin Elisabeth Muziekkapel. De boog kan niet altijd gespannen staan.

En je bent blijkbaar nooit te oud om te leren. Ik leefde tot nog toe in de overtuiging dat het lot van België pas beslist werd nadat Napoleon verslagen werd in Waterloo op 18 juni 1815. Maar blijkbaar werd het idee van het samenvoegen van de zuidelijke en de noordelijke Nederlanden al bedisseld op het Congres van Wenen nadat Napoleon de slag bij Leipzig had verloren midden oktober 1813.

Continue reading “Teambuilding”

Olga Khokhlova & Pablo Picasso

Er loopt momenteel een schitterende tentoonstelling in Parijs over de invloed van Picasso’s eerste vrouw (Olga Khokhlova) op zijn werk. De expositie loopt nog tot 3 september 2017. Zeker een kijkje waard.

Olga Khokhlova werd geboren in Oekraïne  en maakte deel uit van het prestigieuze Russische ballet onder leiding van Serge Diaghilev. Ze leerde Picasso kennen in Rome in 1917 en touwde met hem het jaar erna in Parijs.

Olga was aanvankelijk het perfecte model tijdens Picasso’s meer klassieke periode. Ze werd vaak overpeinzend of melancholisch afgebeeld, een allusie op de moeilijke situatie in het thuisland en het verlies van sociale status door haar familie onder bolsjewistisch bestuur.

Continue reading “Olga Khokhlova & Pablo Picasso”

Brouwers en meer

We hebben er weer drie afgekauwd en doorgeslikt.

Jeroen Brouwers – Het Hout

Jeroen Brouwers - Het Hout

“Buitengewoon”, “grote klasse”, “op elke bladzijde een pareltje”. Zo staat het er! De pers is weer eens lovend over de nieuwste roman van Jeroen Brouwers. Ik deel dit niet volledig, want ik had soms moeite met de bijzondere schrijfstijl die Brouwers in deze roman hanteerde. Er staan veel korte zinnen in, zinnen zonder werkwoord, onaffe zinnen en onuitgewerkte gedachten.

Die schrijfstijl past misschien goed bij de weifelende houding van de protagonist in “Het Hout”: broeder Bonaventura.  Hij is een man van weinig karakter die begint als lekenleraar op een jongenspensionaat dat door kloosterlingen  geleid wordt en die zich nogal makkelijk als broeder laat inlijven. Hij is getuige van seksueel misbruik maar hij zwijgt zoals iedereen. Toch zal contact met de buitenwereld hem zijn roeping in vraag doen stellen. Wat mij betreft, een halve aanrader.

Continue reading “Brouwers en meer”

Laat me!

Fantastisch vind ik het. Ik krijg er rillingen door. Onderstaande clip dateert van 2005, maar ik zie het nu pas voor het eerst. Het is een muziekclip van Ramses Shaffy, opgenomen vier jaar voor zijn dood. Binnen in de opnamestudio komt een oude frêle man. In de studio staan ook Liesbeth List, zijn compagnon de route, en de zanger Alderliefste. Je weet niet wat te verwachten. En dan zet hij een koptelefoon op en begint te zingen. Wow, die stem, ongebroken. Weg is het lijf dat niet meer mee wil. Er is alleen nog zang en passie, en de herinneringen aan een rijke carrière, die onuitgesproken door zijn omstaanders herkent en gedeeld wordt.

Continue reading “Laat me!”

62 in Trumpiaanse tijden

Beste broer,

Ilja Leonard Pfeiffer - De Nederlandse Poëzie van de 20ste en 21ste eeuw in 1000 en enige gedichtenMorgen ben je jarig en ik heb speciaal een gedicht voor jou geschreven met als titel: “62 in Trumpiaanse tijden”.  Je zult me alvast vergeven jouw jaardag, zulk een heuglijk moment, te koppelen aan de heer Trump, een verderfelijk man, daar zullen we het wel eens over zijn. Maar ik lees hier – in de nieuwste bloemlezing van de Nederlandse poëzie door Ilja Leonard Pfeijffer – dat gedichten niet moeten gaan over universele gevoelens, boterbloempjes, gierzwaluwen of korenvelden maar bij voorkeur ingebed worden in de actualiteit en de smerige wereld van de hedendaagse politiek. 

Continue reading “62 in Trumpiaanse tijden”

Trans-Mongolian Railway pastime

Wat er is meer ontspannend dan een goed boek op de trein? Ik had tijdens ons recent treinavontuur van Moskou naar Beijing – maar dat wist ik bij vertrek nog niet – drie pareltjes meegenomen. Ik heb ze verslonden gedurende de zes dagen en zes nachten in primitieve slaapcouchettes, en dit ondanks de regelmatige afleiding door stuurse provodnitsas (= grofgebekte Russische manwijf treinbegeleiders).

Nicole Krauss - De geschiedenis van de liefde

Nicole Krauss – De geschiedenis van de liefde

In de geschiedenis van de liefde zijn er meerdere verhaallijnen. Vooreerst volg je Leo Gursky, een aandoenlijke oude man die iedere avond tegen zijn radiator tikt opdat zijn bovenbuur zou weten dat hij nog leeft. Verder is er Zvi Litvinoff, een jeugdkameraad van Leo Gursky, die naar Valparaiso in Chili emigreerde. Hij is de auteur van het boek: “De geschiedenis van de liefde.” En, tot slot is er Alma, die vernoemd is naar een hoofdpersonage in het boek van Litvinoff. Haar jong gestorven vader gaf dit boek lang terug aan haar moeder cadeau. De moeder krijgt nu de opdracht van een onbekende man om het boek te vertalen.

Continue reading “Trans-Mongolian Railway pastime”

Love Letta to de Worl’

we truly areEen tattoo is niet aan mij besteed. Toch sta ik sympathiek tegenover onderstaand Amerikaans initiatief.

“Love Letta to de Worl’” is een gedicht van Frank X Walker. Het is een ode aan onze planeet. Het leuke is dat er nu een project loopt waarbij mensen delen van versregels van dit gedicht op hun lichaam laten tatoeëren. Op de website van “Love Letter to the World” kan je elk deel van een versregel aanklikken en krijg je een suggestie voor een bijhorend patroon. Dat kan je vervolgens afdrukken en naar je favoriete “tattoo parlour” brengen voor vereeuwiging op je lichaam!

Continue reading “Love Letta to de Worl’”