Goede wijn behoeft geen krans. Moet je absoluut gezien hebben: Steve McCurry in de Beurs van Brussel. Nog tot 25 juni! Heel wat anders dan die huis-, tuin- en keukenkiekjes die we met zijn allen nemen.
Peter
Category: Kunsten
Brouwers en meer
We hebben er weer drie afgekauwd en doorgeslikt.
Jeroen Brouwers – Het Hout
“Buitengewoon”, “grote klasse”, “op elke bladzijde een pareltje”. Zo staat het er! De pers is weer eens lovend over de nieuwste roman van Jeroen Brouwers. Ik deel dit niet volledig, want ik had soms moeite met de bijzondere schrijfstijl die Brouwers in deze roman hanteerde. Er staan veel korte zinnen in, zinnen zonder werkwoord, onaffe zinnen en onuitgewerkte gedachten.
Die schrijfstijl past misschien goed bij de weifelende houding van de protagonist in “Het Hout”: broeder Bonaventura. Hij is een man van weinig karakter die begint als lekenleraar op een jongenspensionaat dat door kloosterlingen geleid wordt en die zich nogal makkelijk als broeder laat inlijven. Hij is getuige van seksueel misbruik maar hij zwijgt zoals iedereen. Toch zal contact met de buitenwereld hem zijn roeping in vraag doen stellen. Wat mij betreft, een halve aanrader.
Mannenleed
En dat de mannelijke lezers zich nu eens laten horen! Herkenbaar?
Peter
Laat me!
Fantastisch vind ik het. Ik krijg er rillingen door. Onderstaande clip dateert van 2005, maar ik zie het nu pas voor het eerst. Het is een muziekclip van Ramses Shaffy, opgenomen vier jaar voor zijn dood. Binnen in de opnamestudio komt een oude frêle man. In de studio staan ook Liesbeth List, zijn compagnon de route, en de zanger Alderliefste. Je weet niet wat te verwachten. En dan zet hij een koptelefoon op en begint te zingen. Wow, die stem, ongebroken. Weg is het lijf dat niet meer mee wil. Er is alleen nog zang en passie, en de herinneringen aan een rijke carrière, die onuitgesproken door zijn omstaanders herkent en gedeeld wordt.
Superfrau
Ich habe nicht vergessen, dass ich mit einer Superfrau verheiratet bin.
Peter
62 in Trumpiaanse tijden
Beste broer,
Morgen ben je jarig en ik heb speciaal een gedicht voor jou geschreven met als titel: “62 in Trumpiaanse tijden”. Je zult me alvast vergeven jouw jaardag, zulk een heuglijk moment, te koppelen aan de heer Trump, een verderfelijk man, daar zullen we het wel eens over zijn. Maar ik lees hier – in de nieuwste bloemlezing van de Nederlandse poëzie door Ilja Leonard Pfeijffer – dat gedichten niet moeten gaan over universele gevoelens, boterbloempjes, gierzwaluwen of korenvelden maar bij voorkeur ingebed worden in de actualiteit en de smerige wereld van de hedendaagse politiek.
Trans-Mongolian Railway pastime
Wat er is meer ontspannend dan een goed boek op de trein? Ik had tijdens ons recent treinavontuur van Moskou naar Beijing – maar dat wist ik bij vertrek nog niet – drie pareltjes meegenomen. Ik heb ze verslonden gedurende de zes dagen en zes nachten in primitieve slaapcouchettes, en dit ondanks de regelmatige afleiding door stuurse provodnitsas (= grofgebekte Russische manwijf treinbegeleiders).
Nicole Krauss – De geschiedenis van de liefde
In de geschiedenis van de liefde zijn er meerdere verhaallijnen. Vooreerst volg je Leo Gursky, een aandoenlijke oude man die iedere avond tegen zijn radiator tikt opdat zijn bovenbuur zou weten dat hij nog leeft. Verder is er Zvi Litvinoff, een jeugdkameraad van Leo Gursky, die naar Valparaiso in Chili emigreerde. Hij is de auteur van het boek: “De geschiedenis van de liefde.” En, tot slot is er Alma, die vernoemd is naar een hoofdpersonage in het boek van Litvinoff. Haar jong gestorven vader gaf dit boek lang terug aan haar moeder cadeau. De moeder krijgt nu de opdracht van een onbekende man om het boek te vertalen.
Love Letta to de Worl’
Een tattoo is niet aan mij besteed. Toch sta ik sympathiek tegenover onderstaand Amerikaans initiatief.
“Love Letta to de Worl’” is een gedicht van Frank X Walker. Het is een ode aan onze planeet. Het leuke is dat er nu een project loopt waarbij mensen delen van versregels van dit gedicht op hun lichaam laten tatoeëren. Op de website van “Love Letter to the World” kan je elk deel van een versregel aanklikken en krijg je een suggestie voor een bijhorend patroon. Dat kan je vervolgens afdrukken en naar je favoriete “tattoo parlour” brengen voor vereeuwiging op je lichaam!
Verwaaide vriendschap
In deze fragiele wereld hou je maar beter vast aan wat echt belangrijk is. Laat vriendschap niet verwaaien!
Peter
John Cal… coen
Ja, de man staat er dus nog steeds. Hij is 74 en zijn stem is nog even krachtig en doordringend als voorheen. Ik heb het over John Cale. Aan zijn muziek was ik ooit verslingerd, maar de set die hij gisteren afwerkte op Gent Jazz, kon me niet bekoren. John Cale en zijn band experimenteerden teveel naar mijn goesting met “noise” en “bruitage”. Ook verkrachtte hij sommige van zijn beste nummers door er een langgerekt kalkoengesnater aan toe te voegen. De man heeft één goede song gebracht: het bisnummer weliswaar. “Waiting for my man” werd dan ook op de klassieke en herkenbare manier gebracht. Ware het niet dat onze kaarten gratis waren, ik vroeg mijn geld terug.