Driemaal is scheepsrecht en daarmee zijn we aan het einde gekomen van het reisverslag over Australië. Sydney was de finale bestemming en dat is een stad waaraan ik mijn hart zou kunnen verpanden. Let wel, ‘zou’, want mijn eega volgt me daarin evenwel niet, wegens te ver van alles!
Category: Kunsten
Van Darwin naar Adelaide
We zijn weer een ervaring rijker. Van noord naar zuid in Australië en dat met een huurwagen, een binnenlandse vlucht, een luchtballon en een mobilhome. We hebben honderden kilometers “niets” gezien, en dat maakt het juist zo aantrekkelijk. We hadden gehoopt tussen kuddes kamelen of kangoeroes terecht te komen, maar we hebben alleen van die laatste een paar aangereden exemplaren langs de kant van de weg zien liggen. Maar gelukkig was er de natuurpracht van Kakadu nationaal park, de schoonheid van Ayers Rock en het onverwachte van het mijnstadje Coober Pedy, waar 70% van de bevolking ondergronds woont, omdat het er in de zomer gewoonweg te heet is. En dan ook niet te vergeten zijn de talrijke “road trains” die ons pad gekruist hebben, dat zijn in feite trucks die zodanig “oversized” zijn dat het net treinen lijken. Tot slot hebben we ons laten verdwalen in Adelaide waar we heerlijk gechineesd hebben, maar vooral met verbazing gekeken hebben naar de reuzevleermuizen die daar sommige parken bevolken.
Peter
Fauna en flora van Australië
Er valt in Australië heel wat te ontdekken. Kijk maar even mee met de kiekjes hieronder.
Maar wist je dat ze in Australië twee soorten krokodillen hebben: zoetwater- en zoutwaterkrokodillen. Laat je echter niet door de naam misleiden: zoutwaterkrokodillen komen zowel in zout-, brak- als zoetwater voor. En de zoutwaterkrokodillen zijn de gevaarlijke beestjes, die discrimineren niet en lusten mensenvlees. Zoetwaterkrokodillen daarentegen zijn kleiner, hebben een smallere bek en zijn niet geinteresseerd in de plonsende medemens.
The perfect pic
Soms weet je dat een foto helemaal goed zit, en dat heeft dan te maken met de lichtinval, de kadrering, het onderwerp, de kleurschakeringen en de achtergrond. Wanneer alles samenvalt heb je een perfecte foto. Ben je het met me eens?
Peter
Bandura
Dit land viert haar onafhankelijkheidsdag in Maleisië op een andere manier dan de meeste andere ambassades. Het is niet zo’n traditionele receptie in een van de grote hotels van de stad maar eerder een soort bonte avond die de vriendschapsbanden tussen beide landen moet benadrukken. Er is een heleboel variété voorzien van wisselende kwaliteit, maar af en toe zit er ook een pareltje tussen. Kijk maar even mee naar onderstaande clip. De dame in de video bespeelt een bandura, dat is een typisch instrument uit haar land, dat vroeger alleen door mannen werd bespeeld.
Nationale dag
We worden er intussen wel een beetje bedreven in: in het organiseren van de nationale dag. Het toasten met de minister op de gezondheid van ons beider koningen, de aparte uitvoering van de Brabançonne door mijn echtgenote, de obligate speech, dat alles doen we als een strak geoliede machine. Maar wat 21 juli dit jaar echt speciaal maakte, was het concert van Ataneres na de ceremonie. Ataneres vermengt “house music” met klassieke muziek. Is dit niet typisch Belgisch? Om zaken bij elkaar te brengen die op het eerste zicht geen logische samenhang hebben, om alzo verwondering op te wekken en ons onbewuste aan te spreken. Surrealisme hoeft zich niet te beperken tot de schilderkunst of de literatuur. Ataneres bewijst dat het ook muzikaal kan! Bravo.
Peter
All right now?
Af en toe een beetje nostalgie mag ook wel. Geboeid gekeken naar de clip van “Free”, een band waarvan je waarschijnlijk nog nooit gehoord hebt, maar waarvan je de song onmiddellijk herkent en misschien wel automatisch en gedachteloos mee-neuriet of meezingt. Wat een bijzondere tijd was dat toch, waar er nog zoveel goeds en openheid in het verschiet lag of althans die indruk gaf. Tevens genoten van de drummer die me, zeker naar het einde toe, aan “Animal” van de “Muppets” deed denken. We moeten misschien maar eens meer tijd besteden aan dingen die ons verheugen en blij maken! Niet?
Klapa Stine – Vilo Moja
Jaarlijks brengt de Kroatische ambassade een groep Klapa zangers naar Kuala Lumpur ter gelegenheid van hun nationale feestdag (25 juni). Deze meerstemmige muziek uit de zuidelijke regio’s van Kroatië is intussen tot immaterieel erfgoed uitgeroepen door Unesco. Klapa betekent overigens een groep vrienden in het Kroatisch. Maar toen ik het filmpje hieronder aan de staf van de ambassade liet horen, werd de naam van de groep op veel gegniffel onthaald. Klapa in het Bahasa Melayu (fonetisch althans) betekent kokosnoot!
3x raak
Het gebeurt niet vaak dat ik 3 boeken achtereenvolgens lees en ze allemaal ook nog eens bijzonder goed vind en er met plezier aan terugdenk. Meestal zit er toch wel een mindere tussen, maar niet in dit geval. Lezen dus maar!
David Van Reybrouck – Revolusi
“Revolusi” vertelt een stukje contemporaine geschiedenis van Indonesië aan de hand van getuigenissen. Bijzonder boeiend aan dit boek is hoe het ook verhaalt hoe allianties kunnen wisselen. Zo werden de Japanners bij het begin van de tweede oorlog in zekere zin verwelkomt door de lokale bevolking, maar dienden ze bij de bevrijding op bepaalde momenten samen te werken met de Britten om de Nederlanders te beschermen tegen de lokale bevolking. Gekker kon het niet worden.
Verder kon Nederland het niet aanvaarden dat Soekarno de onafhankelijkheid had uitgeroepen in 1945. De terreur die daarop volgde werd weggezet als politionele acties. De Nederlanders spraken bewust niet van een oorlog, want een oorlog wordt gevoerd tegen een andere staat en dat zou dus een impliciete erkenning inhouden van Indonesië als onafhankelijke staat, maar wel van politionele acties, die de suggestie moeten opwekken dat het om een legitieme actie ging binnen het Nederlands grondgebied.
Op basis van Revolusi heb ik nu ook zijn vorig boek over Congo op mijn leeslijst gezet. Een echte aanrader dus!
Astrid Belliot sings Anita Baker
Natuurlijk kon Astrid zich niet onbetuigd laten op de jamsessie bij de Duitse ambassadeur. Astrid zong niet alleen Anita Baker, bij momenten was ze Anita Baker. En dat is toch wel zeer straf! Genieten jullie maar even mee.
Peter