… the story of a family on the move
Sit back and relax! Prepare yourself a “cuba libre” or “piña colada” with a little extra Brugal rum, and enjoy the feel of the Carribean. Next put on your dancing shoes, some white trousers and finish with a straw hat. You are now ready to start the music player. Feel the rhythm, get absorbed by the music, invite your partner for a dance and start practising some Bachata steps. You are doing all right!
Een goed boek over je reisbestemming verdubbelt het plezier (althans bij mij, want als je niet van lezen houdt, dan zullen je ogen slechts slepen over het papier op zoek naar ander en beter vertier). Een goed boek is als de spreekwoordelijke kers op de taart en als het je meer inzicht verschaft in de cultuur of de geschiedenis van een land dan kan dat aan je reis net die extra dimentie geven die het verschil uitmaakt tussen banaal en bijzonder.1
“Dominican Days” van “Peter Lane” is zo’n boek: een absolute aanrader voor reizigers naar de Dominicaanse Republiek. Het is geen taalkundig hoogstandje, maar de combinatie van een hoofdstuk “geschiedenis” wisselend met een hoofdstuk “persoonlijke belevenissen” werkt wonderbaarlijk wel. In geen tijd wordt je opgezogen door de plannen van Cristóbal Colón en zijn nazaten, door de strijd met de Haïtianen, en in een veel later stadium door de fratsen van de presidenten Trujillo (de Stalin van de Caraïben) en Balaguer (die op subtiele wijze de Trujillo-clan onttroonde, maar daarom niet minder wreedaardig was). Maar ook het persoonlijk wedervaren van de auteur is best interessant omdat het op voortreffelijke wijze de eerste ervaring van het leven en werken in een tropisch land beschrijft en dat op een zeer herkenbare wijze voor allen die in dezelfde voetsporen zijn getreden.
Na zes maanden in de States heb ik ruimschoots de tijd gehad om het tv-landschap te verkennen. Uit het overweldigend aanbod aan praatshows, tv-series, documentaires en films – nagenoeg allen onderbroken door overbodige, hersendodende en ellenlange reclameblokken – is er slechts één programma dat ik met een zekere regelmaat volg: de praatsshow van Bill Maher op vrijdagavond op HBO. Bill Maher is anti-republikein, atheïst, “liberal”, pro-Europees en waarschijnlijk een cannabisgebruiker. Hij gooit menig heilig huisje omver van conservatief Amerika. Hij beëindigt zijn schows steevast met “New Rules”. Deze zelfbedachte “nieuwe regels” laten hem toe de geestesgesteldheid van de Amerikaanse samenleving op de korrel te nemen. In het onderstaand audiofragment moet je vooral luisteren tot het einde waar hij uithaalt naar Tiger Woods, boeddhisme en … Sarah Palin.
Globalisatie is een proces waarbij steeds meer gelijkenis optreedt tussen verschillende regio’s over de hele wereld. Deze gelijkenis uit zich op diverse vlakken, onder andere in economische, politieke en culturele zin. Globalisatie kan zich – meer eenvoudig – tot op de rand van de ontbijttafel uitstrekken. Of het nu in Oostakker, Kampala of Washington is, ‘s zondags eten we zoals vanouds croissants en chocoladebroodjes, eventueel aangevuld met een lokale specialiteit, zoals hier in Washington “bagels”. Het enige wat verschilt van plaats tot plaats is de prijs.
Menig persoon in België is vaak verwonderd over de naam van mijn eega. Ze kunnen Astrid moeilijk associëren met een zwarte dame. Hoewel Astrid in onze contreien thans ingeburgerd is, is Astrid een meisjesnaam van Scandinavische oorsprong met als mogelijke betekenis “goddelijke schoonheid”. Een andere verklaring is dat de naam afgeleid is van het oud-Noorse “ast”, met de betekenis “genade”, en “rid”, met de betekenis ”rijden”. De naam betekent dan in zijn totaal “rijdende onder de gunst der goden”.
Onder de kap van “intussen… BLOG” draait alweer een nieuwe versie van de WordPress-software. We zitten ondertussen al aan versie 2.8.6. Het regelmatig updaten van al die machinerie heeft toch iets masochistisch want je bent nooit zeker of de motor wel zo geruisloos zal draaien als de vorige. Vooruitgang heet dat dan …
Onderaan het rechterzijpaneel is de mogelijkheid tot anonieme chat geactiveerd. Ik moet er natuurlijk wel zijn; vandaar dat ik volgende toevoeging onder de chat-functie heb aangebracht: “Natuurlijk komt de rivier niet hier daar het water niet wilde, maar u bent er nu. Hopelijk ben ik er ook!”
Patrica Paay durft niet uit te sluiten dat haar ex Adam Curry vaker vreemdging. In mei kondigde het showbizzstel het einde van hun huwelijk aan.
Ook Rolling Stones-gitarist Ron Wood (62) is zopas gescheiden van zijn vrouw Jo (54) wegens echtbreuk. Een rechtbank in Londen ontbond het turbulente huwelijk na ruim 24 jaar.
Wat hebben Adam Curry en Ron Wood gemeen?
Mijn familie is mediageniek: na het verschijnen van mijn vrouw in de Gentenaar op maandag, haalde mijn zoon Etienne – samen met zijn neef Sander – het VRT-nieuws op dinsdag. Etienne had ons verteld dat hij de dag van de “lege portemonnees” zou vieren en nadien bij zijn neef zou slapen. De waarheid is evenwel gedeeltelijk anders: de feesten heeft hij zeer zeker meegemaakt maar van slapen is weinig terecht gekomen. Gelukkig waren daar de beelden van het VRT-journaal als ontegensprekelijk bewijs voor zijn uitspattingen. Etienne hoorde bij het selecte clubje van feestneuzen die op dinsdagmorgen nog niet door hadden dat de feesten onherroepelijk tot een einde waren gekomen.
Tijdens de Gentse Feesten startten de Gentse Zangstonden op Sint Jacobs elke avond stipt om 21.00.
Welke twee buitenlandse vrouwen liepen in de kijker op zondagagavond 26/7 tijdens het zingen van “Rosalie mijnen bon amie”?
traditioneel Gents volksnummer, bewerking Walter De Buck 1972
Ach Rosalie, ach Rosalie, ach Rosalie mijnen bon amie
En die handses gingen van klappe, klappe, klap
En die voetses gingen van takke, takke, tak
Ach Rosalie, ach Rosalie, ach Rosalie mijnen bon amie
Een pluimken op den hoed, ne sabel aan de zij
En hij zei mijn zoetse wat wilde gij van mij
Ach Rosalie, ach Rosalie, ach Rosalie mijnen bon amie
We waren mee ons zessen, wij kwamen aan ‘t Rabot
We vochten met de messen, maar zij staken ons in ‘t kot
Ach Rosalie, ach Rosalie, ach Rosalie mijnen bon amie
Ach Rosalie, ach Rosalie, ach Rosalie mijnen bon amie
En die handses gingen van klappe, klappe, klap
En die voetses gingen van takke, takke, tak
Ach Rosalie, ach Rosalie, ach Rosalie mijnen bon amie
Peter
Dromen zijn krachtig maar hebben, althans bij mij, nog nooit aanleiding gegeven tot het bouwen van een stad (op een klein torentje na).
Bij groothertog Gediminas (1316-1344) is het evenwel anders verlopen. Hij zou in de heilige bossen van Sventaragis in slaap zijn gevallen na een hele dag jagen. In een droom zou een reusachtige ijzeren wolf aan hem zijn verschenen, terwijl tegelijkertijd de bossen zich vulden met het gehuil van honderden wolven.
De volgende dag vroeg Gediminas aan een priester wat zijn droom betekende. Die antwoordde hem dat de boodschap was bestemd voor de heerser van de streek. De ijzeren wolf stond symbool voor een kasteel en een stad die Gediminas op de plaats van de droom moest gaan bouwen. Die stad zou de hoofdstad worden. En de macht van de stad en de daden van de heersers zouden over de wereld weergalmen.