Grootvader

JulesVanAckerPlots, uit het niets, was hij daar: mijn grootvader! Tot dan toe, onbesproken en onbemind, want vroeg gestorven tijdens WO I. Een schim uit het verleden, waar slechts enkele schaarse verhalen over bestonden. Gevangen gezet door de Duitsers en gestorven ergens in Frankrijk. Veel meer dan dat was het niet.

En plots komt hij tot leven. ‘Bigger than life,’ ook al is hij overleden. Een kruis met zijn naam er op: Jules Van Acker. Mijn grootvader, maar nu in het echt, een tipje opgelichte sluier van zijn bestaan, begraven op het kerkhof Saint-Charles van Sedan. Hier ligt een deel van mijn geschiedenis. Meer moet het niet zijn.

Continue reading “Grootvader”

Dodoma

Kahawa restaurantWe zijn hier in Dodoma. Wat waarschijnlijk niet iedereen weet, is dat dit de hoofdstad is van Tanzania, en niet Dar Es Salaam. Wel was dit, tot voor kort, eerder de droom van Nyerere dan dat het werkelijkheid was. Maar sinds de komst van president Magufuli in 2015 wordt er vaart gezet om dit centraal gelegen stadje om te toveren in een werkelijke hoofdstad. Dat dit niet probleemloos verloopt, is niet moeilijk om in te beelden.

Continue reading “Dodoma”

De beleggingsadviseur

Ik: “U belt me op mijn Belgisch mobiel nummer.” (noot: dit heb ik slechts per toeval gemerkt, want mijn Belgische SIM-kaart gebruik ik niet in Tanzania)
Hij: “Dat is correct. Dat is het nummer dat in onze applicatie staat.”
Ik: “Maar ik woon in Tanzania en heb nu een Tanzaniaans nummer. Zal ik u dit nummer geven?”
Hij: “Nee dat hoeft niet, want bij de opmerkingen zie ik dat nummer, en zie ik dat ik u in Tanzania verblijft.”
Ik: “Waarom belt u me dan niet op dat nummer?”
Hij: “We mogen alleen het nummer bellen dat onder de contactgegevens in onze applicatie staat.”
Ik: “Hoe dan?”
Hij: “Tja, u moet de applicatie zelf openen en daar het nummer veranderen naar uw Tanzaniaans nummer als u wil dat ik u daar op bel.”
Ik: “Maar wacht eens even: het Belgisch nummer dat daar staat, heb ik niet ingevoerd, dat hebben jullie gedaan.”
Hij: “Dat klopt, maar dat was toen. Nu beheert u zelf die gegevens. En wij kunnen alleen die gegevens contacteren die u zelf verandert.”
Ik: “Maar waarom dient dan die opmerking die zegt dat ik nu in Tanzania ben, en te bereiken ben op mijn Tanzaniaans nummer.”

…stilte..

Hij: “Zullen we het even hebben over uw beleggingen.”
Ik: “Liever belt u me daarvoor op mijn Belgisch nummer.”

Peter

Karimjee Jivanjee

Karimjee Jivanjee Toyota Ltd

Tijdens een receptie ontmoet ik een dame die zich voorstelt als Razia, weduwe van Hatim Karimjee. Er gaat bij mij onmiddellijk een belletje rinkelen omdat tijdens een historische wandeling in de binnenstad een aantal keer werd stilgestaan bij gebouwen die vroeger tot de Karimjee familie behoorden. Meer nog, het is ook een van de eerste Aziatische families geweest die ten tijde van de apartheid in Dar Es Salaam werden toegelaten om zich te vestigen in het blanke stadsdeel.

Omdat ze mijn interesse in haar familie heeft gemerkt, staat ze een paar dagen later aan de poort van de residentie met een prachtige uitgave van haar familiegeschiedenis van 1800 tot 2000. Het is de kroniek van een Indische familie die immense rijkdom heeft vergaard door handel en grootschalige teelt van voornamelijk sisal.

En toch hebben zij ook racisme gekend. Zo gaat het verhaal dat een van de nazaten, Abdulla Karimjee, vlak voor WO II een eerste klas ticket wou kopen voor een treinrit van Tanga naar Dar Es Salaam. De loketbediende weigerde want eerste klas was voor ‘whites only’, en bovendien riskeerde hij zijn job als hij het zou doen. Abdulla Karimjkee antwoordde: “als jij je job verliest, zorg ik voor een beter betaalde baan voor jou op mijn landgoed.” En zo geschiedde, maar – en dit vertelt het verhaal niet –  minder geprivilegieerden bleven waarschijnlijk opboksen tegen dit soort geïnstitutionaliseerd onrecht.

Peter

The nexus

The nexus in KigomaIn de wereld van de ontwikkelingssamenwerking bestaat er een spanningsveld tussen humanitaire hulp en traditionele ontwikkelingshulp. Humanitaire hulp wordt gegeven na een humanitaire ramp, is gericht op de korte termijn en heeft als voornaamste objectief het redden van levens en het verzachten van menselijk leed. Traditionele ontwikkelingshulp daarentegen beoogt structurele veranderingen op de lange termijn die voornamelijk de armen op een hoger en vooral meer duurzaam niveau moeten tillen.

Beans for WFPSinds geruime tijd is men nu al aan het zoeken naar manieren om die twee vormen van hulp met elkaar te verbinden. Die verbinding wordt in het jargon “the nexus” genoemd, maar die betrachting is uiteraard geen sinecure gezien de verschillende objectieven van de twee hulpvormen. En daarom dat het zoeken naar “the nexus” vaak eerder op een zoektocht naar de heilige graal leek, waarbij het vooral bij een concept zou blijven, dan op een daadwerkelijk manier het conceptuele te overstijgen en acties te vinden die mekaar kunnen versterken.

En toch hebben we in Tanzania een voorbeeld van “the nexus” gerealiseerd. In Kigoma – een regio in het westen van Tanzania – worden lokale boeren nu al geruime tijd ondersteund door de Belgische ontwikkelingssamenwerking bij het planten, oogsten en vermarkten van rode bonen, maar dit jaar wordt de hele oogst verkocht aan World Food Program. Dit is een internationale humanitaire actor die de bonen zal verdelen in de vluchtelingenkampen van Nyarugusu, Mtendeli en Nduta, waar hoofdzakelijk Burundezen en Congolezen zijn ondergebracht. Dit is “the nexus” in de praktijk!

Die koppeling geeft ook een sterk politiek signaal aan het huidig Tanzaniaans regime, want die verwijten de internationale gemeenschap te veel te focussen op de vluchtelingen en te weinig op de lokale bevolking. Met de totstandkoming van “the nexus” in Kigoma wordt dit argument uiteraard ondergraven. Het is voor iedereen win-win!

Peter

Clovid

Hoe voetbal toch ons leven kan domineren! En dan heb ik het niet over het wekelijks plezier dat we aan ons favoriete team beleven, en dat ons aan het beeldscherm kluistert en alle onze zorgen doet verdwijnen. Ik vergeet maar even dat dit ons tijdelijk niet gegund is tijdens de huidige pandemie. Nee, ik heb het over de impact die het een leven lang kan hebben op iemands bestaan.

Continue reading “Clovid”

Hakuna Corona

De titel en de eerste zin van dit bericht werden gewijzigd na de commentaar van Joel hieronder. Waarvoor dank!

‘Karibuni Tanzania, Hakuna Corona’ betekent zoveel als ‘Welkom in Tanzania, Hier Is Geen Corona’. Sommige Tanzanianen zijn er blijkbaar nog vrij gerust in, getuige onderstaand filmpje. Het heeft iets onverschrokkens, maar zelf ben ik eerder vertwijfeld.

In Tanzania zijn er inderdaad tot nog toe geen meldingen van Corona/Covid19. Volgens sommigen is dat eerder onrustwekkend dan geruststellend, want het zou kunnen wijzen op de povere detectiemogelijkheden van dit land. En zeker omdat er hier toch veel connecties zijn met China en Italië. Zanzibar wordt niet voor niets wel eens ‘Little Italy’ genoemd.

Continue reading “Hakuna Corona”

Vrouwendag

Balozis8 maart! Vandaag is het internationale vrouwendag. De diplomatie is duidelijk ook aan het vervrouwelijken. In de foto de ambassadeurs en hoofden van de internationale instellingen in Tanzania. Het aantal vrouwen kan je al niet meer op één hand tellen, wat niet wegneemt dat er nog een lange weg te gaan is.

Maar over hoe die weg moet afgelegd worden, verschillen de inzichten. De voorzitter van de heersende partij in Tanzania zegt hierover het volgende: “women are a key group that must first be emancipated economically and in other social aspects of life. The politics will naturally follow.” Lijkt me vooral een excuus om beleidsmatig niet te veel te doen rond emancipatie in Tanzania, niet?

Continue reading “Vrouwendag”

Beuzelarijen uit Dar

Street vendorIk zag hem reeds van ver staan: de man met de talloze doosjes Kleenex onder de arm. Net wat ik nodig heb, nu ik gezegend ben met een verkoudheid. Ik draaide mijn autoraam open en vroeg in Swahili wat de prijs was: “bei gani?”. Hij antwoordde me: “Elfu mbili,” en voegde er in het engels aan toe: “Five thousand shilling”. Ik lachte en gaf hem tweeduizend, want dat was de prijs die hij het eerst in Swahili had vernoemd. Mijn taallessen laten zich afbetalen.

Continue reading “Beuzelarijen uit Dar”