Category: Landen

Time for art!

Tijd vliegt! Elk jaar vieren we op 15 november koningsdag op de residentie. En dit is reeds de derde in Tanzania. Bij de volgende kunnen we alweer serieus gaan nadenken over onze volgende bestemming.

Dit jaar hebben we het wel helemaal anders aangepakt. I.p.v. één groot evenement hebben we het opgesplitst in meerdere kleine, telkens voor een ander doelpubliek. Op zondag 15 hadden we een veertigtal artiesten in de tuin, voornamelijk schilders maar ook beeldhouwers, die hun werk etaleerden voor de kunstliefhebbers uit de internationale en lokale gemeenschap.

Continue reading “Time for art!”

Wat gelukkig maakt

Hieronder een fragment uit een interview met psychiater Damiaan Denys in De Morgen van zaterdag 31 oktober.

Damiaan Denys“Jazeker. Wat gelukkig maakt, heeft vaak te maken met zeldzaamheid. Je geniet volop van een mooie plek, een lekker stuk taart omdat je dat niet de hele tijd kunt doen. Maar wij gaan ons dat dan toe-eigenen. We kopen een huisje op die mooie plek. We laten die taart wekelijks leveren. Dankzij de technologie is bijna alles meteen mogelijk zonder eerst een beetje moeite te doen. Zo schep je je eigen ongeluk. De lastige waarheid zou kunnen zijn dat mensen die in een minder comfortabele omgeving opgroeien mentaal meer weerstand hebben en zich dus minder snel ongelukkig voelen.”

Op 27 en 28 oktober was ik waarnemer tijdens de nationale verkiezingen. Met de hele equipe van de ambassade verblijven we in een van de vele resorts op Zanzibar. Die zijn thans bij gebrek aan toeristen spotgoedkoop. Op de laatste dag zegt mijn chauffeur tijdens het ontbijt spontaan het volgende:

Meiye“Balozi, ik moet je werkelijk dankbaar zijn. Dit verblijf, in deze lodge, dat heb ik nog nooit meegemaakt. Ik heb gisteren mijn moeder gebeld en had geen woorden om te beschrijven wat ik hier zie en hoe ik me voel. Ik heb geslapen in een kamer met een tv, voor mij alleen, met een aparte badkamer er bovenop. Ik trek alleen maar foto’s om dit alles niet te vergeten: foto’s van het zwembad, van het buffet, van de bar, van het strand en van mijn kamer. Ik ben in Europa!”. Dat laatste zegt ze werkelijk: “Niko Ulaya”. De tranen rollen uit haar ogen. Er zitten nog twee lokale medewerkers aan de tafel en die lachen vrolijk mee, maar ook hun ogen zijn vochtig, want ze herkennen waar het plezier van mijn chauffeur vandaan komt.

Peter

Agro-ecologie

Balozi wa UbelgijiIk ben hier in het noorden van Tanzania in goed gezelschap. Ik ben hier samen met Professor Marc Dufumier, de Franse goeroe van de agro-ecologie. We bezoeken samen een boerderij waar de principes van dergelijke landbouw worden toegepast.

Op het erf word je onmiddellijk begroet door een klassieke mesthoop. Die wordt deels gevoed door de varkens die iets verderop worden gekweekt. Daarna volgt een kleine bananenplantage met veel aandacht voor de nodige ruimte tussen de aanplanten. Op de schutting groeien passievruchten, en bovenop staan talrijke bijenkorven. Die zorgen niet alleen voor honing maar houden ook de olifanten weg. Na de bananenplantage diverse soorten groenten, waaronder Night Shade of Africa, een soort spinazie. Het boertje heeft tevens een kolom gevuld met mest waartegen hij dezelfde bladgroente kweekt, maar dan op een meer  waterefficiënte manier. Voor de andere groenten heeft hij een irrigatiesysteem uitgewerkt, gebaseerd op zwaartekracht en dat de velden met opgevangen regenwater besproeid.

Dit boertje is goed aan het boeren, geen twijfel mogelijk!

Continue reading “Agro-ecologie”

Ruanda-Urundi-Tanganyika

German East AfricaMinister of Foreign Affairs, Palamagamba Kabudi

Ik zit hier bij de Minister van Buitenlandse Zaken en plots neemt het gesprek een geschiedkundige duik. “Je weet ongetwijfeld,” zegt hij, “dat de Belgen de Duitsers hebben verslagen in 1916 nabij Tabora.” “Maar,” vervolgt hij, “na de oorlog waren de Belgen helemaal niet geïnteresseerd in het beheer van het deel van Duits Oost-Afrika dat ze hadden ingenomen. Ze waren geïnteresseerd in een gebiedsuitbreiding nabij de monding van de Congo-rivier.”

Continue reading “Ruanda-Urundi-Tanganyika”

Let me challenge you!

Let me challenge you!

Mo IbrahimModerne tijden zijn het. Ik heb deze week wederom deelgenomen aan een videoconferentie – de zoveelste inmiddels – maar deze online meeting werd georganiseerd door de Tanzaniaanse “CEO Round Table”, zeg maar de organisatie van de belangrijkste pieten uit het lokale bedrijfsleven. De gastspreker was Mo Ibrahim, een Soedanese biljonair, die een causerie hield rond leiderschap vanuit zijn bureau in Londen.

Mo Ibrahim is vooral gekend omwille van de prijs die naar hem vernoemd wordt. Die prijs wordt toegekend aan Afrikaanse staatshoofden die vrijwillig het politieke leven verlaten na een regeerperiode van normale duur. Evenwel moet hun beleid ook als excellent geboekstaafd staan. De prijs is dus niet te beschouwen als een soort van pensioen voor staatshoofden die vrijwillig opstappen. Aan het gevoerde beleid onder hun verantwoordelijkheid moet ook het predicaat van uitmuntendheid kunnen worden gehecht.

Continue reading “Let me challenge you!”

Colour beats politics

Soms mis ik de Verenigde Staten. Niet omdat het zo’n verdeeld land is en daar een halve gare rondloopt die de tegenstellingen verder aanwakkert, maar wel omdat het een land is waar ook veel inventiviteit heerst, waar je interessante debatten kan volgen, naar boeiende radio kan luisteren, waar nog hoorspelen in het theater gebracht worden, waar je makkelijk kan kiezen uit een avondje live blues, country of jazz, en waar een combinatie van kleur het dilettantisme van de nationale politiek kan overstijgen in een creatieve explosie. Met de vinger in de neus en telkens opnieuw. Wanneer zal dit ooit door iedereen begrepen worden?

Continue reading “Colour beats politics”

Corona rules … the world!

Het lijkt er op dat President Magufuli van Tanzania gegokt … en gelijk gekregen heeft. Hij heeft voorrang gegeven aan de economie en niet (of minder) aan de bestrijding van de covid-19 pandemie. Het is niet zo dat er hier geen besmettingen zouden zijn, maar wel minder als gedacht, en de hospitalen worden (of werden) niet overspoeld. Over de reden waarom dit zo is, wordt alvast druk gespeculeerd. Ik som er enkele op:

    • bevolkingsstructuur met een overwicht aan jongeren die eenmaal besmet waarschijnlijk veeleer asymptomatisch zijn;
    • veel mensen leven overwegend buiten;
    • transmissie is moeilijker in een heet en vochtig klimaat;
    • verhoogde immuniteit onder een bevolking die regelmatig in contact komt met allerlei desastreuze ziekten zoals malaria, dengue, ebola, etc.;
    • nog steeds TB-vaccinatie na geboorte;
    • circulatie van een mildere corona variant in Oost-Afrika eind vorig jaar/begin van dit jaar die een immuunreactie veroorzaakt tegen de meer dodelijke variant;
    • en nieuwe inzichten in de “herd”-theorie die een veel lagere drempel dan 65% vooropstelt.

Continue reading “Corona rules … the world!”

Grootvader

JulesVanAckerPlots, uit het niets, was hij daar: mijn grootvader! Tot dan toe, onbesproken en onbemind, want vroeg gestorven tijdens WO I. Een schim uit het verleden, waar slechts enkele schaarse verhalen over bestonden. Gevangen gezet door de Duitsers en gestorven ergens in Frankrijk. Veel meer dan dat was het niet.

En plots komt hij tot leven. ‘Bigger than life,’ ook al is hij overleden. Een kruis met zijn naam er op: Jules Van Acker. Mijn grootvader, maar nu in het echt, een tipje opgelichte sluier van zijn bestaan, begraven op het kerkhof Saint-Charles van Sedan. Hier ligt een deel van mijn geschiedenis. Meer moet het niet zijn.

Continue reading “Grootvader”

Dodoma

Kahawa restaurantWe zijn hier in Dodoma. Wat waarschijnlijk niet iedereen weet, is dat dit de hoofdstad is van Tanzania, en niet Dar Es Salaam. Wel was dit, tot voor kort, eerder de droom van Nyerere dan dat het werkelijkheid was. Maar sinds de komst van president Magufuli in 2015 wordt er vaart gezet om dit centraal gelegen stadje om te toveren in een werkelijke hoofdstad. Dat dit niet probleemloos verloopt, is niet moeilijk om in te beelden.

Continue reading “Dodoma”