Category: Landen

Promoting female artists in Tanzania

All the artists

Op zondag 27 juni was het weer zo ver! Voor de tweede maal op rij organiseerden mijn wederhelft (sommige zeggen “my better half”) en ik een expositie van Tanzaniaanse artiesten in de tuin van de residentie. Deze keer lag de focus op kunst gemaakt door vrouwen. Zesentwintig vrouwen toonden hun werken, maar er waren ook wat mannelijke kunstenaars die zich verdienstelijk hadden gemaakt met het omkaderen van hun vrouwelijke collega’s. Een kleine catalogus van wat er te zien was, kan je <<hier>> downloaden. Het was wederom een groot succes.

Mama Balozi and Poni YengiMe, Mama Balozi and Happy RobertsBalozi and Tura Editha Gyindo

Peter

Socialisatie versus tribalisme

Balozi wa UbelgijiIk zit hier in de wachtkamer en luister met een half oor naar het gesprek tussen mijn medewerkster en een Tanzaniaans ambtenaar. Plots vraagt zij: “van waar ben je afkomstig in Tanzania?”, waarop de ambtenaar antwoordt: “dat is een voor Tanzanianen ongebruikelijke vraag!”

Nu is mijn aandacht wel degelijk gewekt en de ambtenaar vervolgt: “het is de verdienste geweest van Nyerere om ons allemaal als Tanzanianen te laten voelen, verenigd door een gemeenschappelijke taal en waarbij de plaats van afkomst van geen tel is. Zo ben ik geboren in Tanga maar mijn socialisatie verliep in Arusha.”

In Tanzania was, en is het nog steeds, maar in mindere mate, gebruikelijk om de kinderen in een andere streek dan de geboortestreek te scholen, precies om een eenheidsgevoel op te wekken.

Continue reading “Socialisatie versus tribalisme”

Lake Manyara

With TANAPA officer Joseph KajembeWe zijn soms makkelijk in het afkatten van een ander land. En ja, Tanzania heeft het naar mijn mening de afgelopen jaren politiek niet zo best gedaan, maar we vergeten wel eens dat het op een aantal andere vlakken bovengemiddeld goed doet. Hoeveel landen zijn er die 15% van hun grondgebied omgezet hebben in natuurparken? Tanzania telt maar liefst 140.000 vierkante kilometer beschermde natuur, te verdelen over 22 parken. Dat is ruimschoots viermaal de oppervlakte van België. Ongelooflijk, niet?

Continue reading “Lake Manyara”

Mkomazi National Park

VibokoOh menselijke dwaasheid! Ik betwijfel sterk of het al tot één erectie heeft geleid, maar wat wel zeker is, is dat het bijna de uitroeiing heeft veroorzaakt van de neushoornpopulatie in Mkomazi natuurpark. Dit park, gelegen in het noorden van Tanzania, telde in de jaren 70 meer dan 400 neushoorns. Eind jaren 80 bleef daar geen enkele meer van over. Stroperij, ingeven door hebzucht aan de ene zijde en dwaas bijgeloof rond de vermeende potentie van de hoorn aan de andere zijde, herleidde het neushoornbestand tot nul.

Continue reading “Mkomazi National Park”

Habari

Zijn we niet vergeten hoe belangrijk simpele dingen zijn. We doen er vaak meesmuilend en een tikkeltje minachtend over, zonder te beseffen hoeveel we onszelf te kort doen. Hier in Tanzania wordt ontzettend veel aandacht besteed aan het mekaar begroeten. Dat gaat in de ochtend als volgt :

    • Begroeting: “umeamkaje” of “umelala” (hoe ben je opgestaan / hoe heb je geslapen)
    • Antwoord: “nimeamka salama” of “nimelala salama” (ik ben vredevol opgestaan / ik heb vredevol geslapen)

en dan iets later :

Continue reading “Habari”

Wanneer de wetenschap bakzeil haalt…

Meer en meer mensen in mijn directe omgeving zijn besmet met een ziekte waarvan je de naam in dit land beter fluistert dan hardop zegt. En dat komt omdat de president sinds geruime tijd beweert dat Tanzania vrij van Covid-19 is. Het tegendeel beweren is de president tegenspreken, en dat is dus onaanvaardbaar.

Covid-19 is in Tanzania na de eerste golf verdreven door gebed, door “steaming” en door allerlei groenten en kruidenmengsels, verwerkt tot “magic potions”, te drinken brouwsels of condimenten bij het eten.

Continue reading “Wanneer de wetenschap bakzeil haalt…”

Leopold II

Leopold IIWat doet een mens zoal in Coronatijden? Juist, ja, hij probeert iets anders. In navolging van mijn geliefde, heb ik me gewaagd aan het beluisteren van een roman. Niet actief lezen, maar wel passief luisteren naar een boek dat wordt voorgedragen door een vreemde stem. Niet echt mijn ding, want na enkele minuten dommel ik steeds weg, en dan raast de voorlezer maar door in mijn slapend oor. En wanneer ik dan terug wakker ben, moet ik op zoek naar de laatste passage die ik me meestal nauwelijks kan herinneren. Dat is dus een heel geklungel geworden met talrijke herbeluisterde stukjes waardoor ik besloten heb voortaan te passen voor dit soort langdurig uitgesponnen amusement.

Continue reading “Leopold II”