… the story of a family on the move
Hoera, de eerste gasten komen er aan! En er is in Maleisië heel veel te zien. Kijk maar eens naar onderstaand filmpje.
Natuurlijk verwachten we van onze gasten een zekere voorkennis. Al wie minder dan 8 op 10 haalt op onderstaande quiz, moet toch maar eens goed nadenken over zijn afreis. Succes, en vergeet vooral niet je resultaat te delen!
—————————–
QUIZ MALEISIE
Er is geen groter contrast denkbaar tussen twee bevolkingsgroepen dan in Maleisië. En dat kwam deze week weer scherp tot uiting. Michelle Yeoh, Oscar-winnares voor haar rol in “Everything, everywhere, all at once” was in Kuala Lumpur. En voor die gelegenheid had haar moeder, een exuberante dame op leeftijd, een feestje opgezet in een chic hotel van deze stad. Nagenoeg uitsluitend gegoede Chinezen namen aan deze eclatante viering deel. Abondante spijzen werden weggespoeld met copieuze hoeveelheden drank. Obers vulden ijverig de glazen aan met champagne, wijn, bier, whisky of cognac. Naar keuze en à volonté. Camerageklik alom!
Kenny G in Maleisië! Hop dan maar. Niet dat ik er echt wild van ben, maar mijn echtgenote wil zo graag. En ja, het verloopt precies zoals ik had verwacht. Wat David Hamilton met zijn wazige fotografie was voor de romantische ziel, is Kenny G met zijn soft jazz voor het zeemzoet hart!
Maar omdat het een instrumentalist is, moet hij ook ruimte laten aan zijn medemuzikanten. Anderhalf uur alleen zijn getoeter is natuurlijk te veel van het goede, dat beseft de brave man ook, en dus krijgt elke muzikant de ruimte om te soleren en zijn kunde te etaleren. Met de hand op het hart kan ik zeggen dat ik heb genoten van de percussionist, de drummer, de bassist, de gitarist en de pianist. En precies in die volgorde. En oh ja, ik zou hem bijna vergeten, Kenny G natuurlijk, maar die komt wat mij betreft definitief als laatst.
Peter
Je moet het toch maar doen. Hier loopt een man rond, mijnheer Hong, die pretoogjes heeft bij het idee dat hij net een totaal vervallen krot heeft gekocht in Papan, een spookstadje nabij Ipoh in centraal Maleisië. Hij wijst me vol trots naar de boom die door het dak groeit en die hij net gesnoeid heeft om hem levensvatbaar te houden. Ook is hij verheugd over zijn nieuw huisnummer 47, wat het omgekeerde is van 74, waar vroeger een Euraziatische vrouw leefde die zich had verzet tegen de Japanse bezetting tijdens WO II, en aan wie hij een museum wil wijden.
Op vrijdag 10 februari werd in het Shantanand Auditorium van de Temple of Fine Arts in de Brickfields wijk van Kuala Lumpur 65 jaar diplomatieke relaties gevierd tussen Maleisië en Indië. Het werd een musical extravaganza, en daar waren we graag bij, want het was eens wat anders dan de obligate recepties die de meeste diplomatieke missies in een van de grote hotels van de stad organiseren voor dergelijke aangelegenheden.
Oh ja, we hebben Penang aangedaan tijdens de nieuwjaarsperiode. George Town is onvergetelijk. In de oude binnenstad, door Unesco beschermd als werelderfgoed, is het aangenaam kuieren. Naast de vele bezienswaardigheden kan je er vooral lekker en niet duur eten. Hier heeft zowel onze geest als onze maag uitgebreid van genoten.
Toch zou het fout zijn om Ipoh over te slaan op weg naar Penang. Dit is de hoofdstad van deelstaat Perak en heeft een serie tempelgrotten die werkelijk adembenemend zijn vooral omdat ze toegang geven tot afgeschermde stukjes paradijs die alleen via de grotten te bereiken zijn.
Hieronder enkele kiekjes van onze recente uitstap. Hopelijk genieten jullie een beetje mee.
Peter
We staan hier in het portaal van China House. A must visit place in George Town for cake lovers! Hier hebben ze wel 40 verschillende soorten cake. Maar het is razend druk en de dienster maakt ons diets dat we minstens een half uur moeten wachten voor een tafeltje van twee. Achter ons staat een groepje van 4 personen, en de oudste van het gezelschap vraagt de dienster of de tafel van zes nog vrij is. Dat blijkt zo te zijn. Vervolgens wendt ze zich tot ons en vraagt : “Would you mind sharing a table with us?” Dat is uiteraard een aanbod waarop we graag ingaan.
Vervolgens bestellen we elk apart ons ding. Ik ga voor de Tiramisu alcohol cake en een cappuccino, en Astrid kiest de Chocolate raspberry genoise samen met een gember thee. Ons tafelgezelschap is niet zo gulzig en bestelt opvallend minder maar deelt wel alles met elkaar. Ik word zelfs uitgenodigd een hap te nemen van hun Tiramisu non-alcoholic versie, zodat ik het verschil kan proeven.
2022 : dat was het dan
Scharnierend op minder dan een zucht
kijken we toch tevreden achterom
hoe we telkens op vier continenten
vonden waar we onbewust naar zochten.
In Malaysia toeren twee automerken rond die we in Europa niet kennen: Perodua en Proton. Dit zijn eigen fabricaten, en de modellen van de stadsauto’s zien er steeds beter uit. Alleen kampen ook de Maleisische autofabrikanten, net zoals overal, met verstoorde aanvoerlijnen. Op een nieuwe auto is het meer dan een half jaar wachten.
Dus gaan wij voor een tweedehandse en gelukkig vinden we vrij snel een Perodua Ativa met een gering aantal kilometers op de teller. Nu wordt het interessant.
Voor het eerst kom ik in aanraking met een ankloeng. Dat is een Indonesisch muziekinstrument gemaakt van bamboe. Het is een zogenaamd oerinstrument want de vorm is door de eeuwen heen nauwelijks veranderd. Aanvankelijk zou het gebruikt zijn om boodschappen over grote afstanden te verzenden, een beetje zoals de drums in Afrika. Maar nu maakt men er typisch Aziatische muziek mee.