Category: Landen

T.I.A.

T.I.A. spreek je uit als ti-ai-é. Het staat voor “This Is Africa”. Het wordt meestal gebruikt in situaties waarbij je ergernis door berusting wil vervangen. T.I.A. hanteer je dan ook best schaars, want anders geef je de indruk van “geafricaniseerd” te zijn, t.t.z. verkerend in een permanente staat van berusting, iets wat zich meestal voordoet na langdurig verblijf op het donker continent. En dat etiket willen vooralsnog weinig westerlingen.

Vandaag was weer zo’n T.I.A.-dag. Van de twee liften op kantoor is er slechts één die werkt, maar nooit dezelfde. En hoewel je op de knop “naar beneden” moet drukken om de lift op te roepen, ook al wil je naar boven, toch brengt het ding me vaak naar de 3de étage, waar ik moet zijn.

Continue reading “T.I.A.”

Roti filled with yellow split peas

Have you ever been in Suriname? Did you ever feel the temptation to make roti at home? Here’s a little help!

Astrid BelliotINGREDIENTS:
500 g Self-raising flour
300 ml Water
150 g Yellow split peas
1 T Cumin
2 t Garlic
100 ml Vegetable oil
Salt and pepper to taste

TO MAKE THE FILLING:
Wash the peas and boil them in water to cover until half done. Drain and put into a food processor. Process until fine. In a bowl, combine peas with cumin, garlic (minced), pepper and salt. Mix well.

Continue reading “Roti filled with yellow split peas”

Who the f**k was Saint George?

Saint GeorgeSaint George, of Sint Joris in het Nederlands, is de patroonheilige van de scouts, de boeren, de kuipers, de zadelmakers, de toeristen, … maar ook van Engeland en Catalonië. De dag van Sint Joris wordt gevierd op 23 april.

De legende van Sint Joris speelt zich af in een stad in Libië (Silena) die door een draak werd getiranniseerd. Dagelijks verslond het monster twee schapen, die hem geofferd werden, zodat hij zich rustig zou houden. Toen de laatste schapen opgegeten waren, eiste de draak mensenoffers. Hierbij viel het lot op de dochter van de koning. In bruidskleren trad zij haar dood tegemoet. Toen Joris dat hoorde, reed hij spoorslags naar de stad, versloeg de draak en redde de dochter van de koning in ruil voor diens belofte dat hij al zijn onderdanen zou laten dopen.

In ruil voor het doopsel van zijn onderdanen? Had Joris niets beter kunnen bedenken: de hand van de dochter van de koning bijvoorbeeld, of een groot festijn met gratis spijs en drank, of desnoods simpelweg een zak vol met goud te verdelen onder de armen? Daarom vraag ik het aan u : “Wie was Sint Joris eigenlijk volgens jou?”

Continue reading “Who the f**k was Saint George?”

Ethiopië

Ethiopië is een arm land. Dat blijkt uit de cijfers. In 2006 bedroeg het inkomen per hoofd 170 dollar. Dat is iets minder dan een halve dollar per dag voor elke inwoner. Vergelijk dat met de 105 dollar die elke Belg gemiddeld per dag verdiende in 2006, en dan kan je je al een goed beeld vormen over de graad van armoede in Ethiopië. Maar cijfers hebben iets koud en kunnen gemakkelijk terzijde geschoven worden.

Continue reading “Ethiopië”

David

Op de parking van het Sheraton hotel stapte een Oegandese man naar me toe. “Herken je me nog?”, vroeg hij. En nog voor ik zijn gezicht uit mijn hersenpan kon opdelven, voegde hij er aan toe : “Het is David, jouw taxichauffeur van toen je hier net was aangekomen”. Hij wees op mijn wagen en zei : “toen had je die nog niet!”

Ik lachte wat schaapachtig en sprak hem enigszins bedachtzaam toe : “Ah, David? Herken ik je? Natuurlijk David! Jij was mijn taxichauffeur.” Ik herkende de man slechts vaag maar kon moeilijk iets verkeerd doen door slechts te herhalen wat hij mij mededeelde.

“Jij bent me nog 5000 Oegandese Shilling verschuldigd,” sprak hij, en omdat hij terstond de twijfel op mijn gezicht zag, vervolgde hij, “het was mijn laatste rit naar jouw huis in Kololo.” Aangezien de wijk waar ik woon inderdaad zo heet, begon ik de man langzaam te geloven. En omdat ik al een beetje moe werd van het oponthoud, haalde ik mijn portefeuille boven en betaalde hem het verschuldigde bedrag.

Continue reading “David”

UB40

 

Hilde, André, Peter en AstridUB40 was in Kampala op zaterdag 23 januari 2008. Er waren wel meerdere redenen te bedenken om dit concert niet te missen. Zo houdt de zanger Ali Campbell er na bijna 30 jaar mee op, en zou het concert in Kampala ongetwijfeld een van de laatse worden. Maar de belangrijkste reden was wel dat we dit samen met vrienden (overgekomen uit Vietnam) zouden meemaken voor wie dit tevens het allereerste popconcert zou zijn. De sfeer, de ambiance en het gratis bier deden de rest.

Peter

Continue reading “UB40”

Suriname

“Ik mis een stukje SU”. Zo staat het letterlijk in één van de “comments” op deze BLOG. Onmiskenbaar de woorden van een Surinamer. En weet je wat, ook ik mis een stukje SU. Het probleem is echter dat mijn verblijf dateert van de tijd van het luchtpost briefpapier, het faxapparaat en de klassieke filmrolletjes. Het moge duidelijk zijn dat ik dus over weinig digitaal materiaal beschik uit die periode.

Bovendien waren toentertijd de computers nog uitgerust met harde schijven van beperkte opslagcapaciteit (30 MB!), waardoor veel data werd uitgewist, gewoon om plaats te maken voor nieuwe informatie. Zo ging dat er toen aan toe.

Continue reading “Suriname”

Chimp tracking

Hier sta ik dan in “Kibale Forest” met mijn Olympus E500 reflex camera in de aanslag. Een tijdje terug hadden we beslist onze kleine digitale camera aan te vullen met een reflex camera. De zoomlenzen van het nieuwe toestel zouden ons toelaten de Afrikaanse dierenpracht beter en scherper vast te leggen. Althans, dat was de redenering.

Continue reading “Chimp tracking”

De Oegandese verkeersregels

Mijn goede vriend, Frank, en thans wonend in de Dominicaanse Republiek, heeft me op een idee gebracht. Op de eerste “post” van zijn “blog” heeft hij het over de afwezigheid van verkeersregels op dit Caraibisch eiland.

In tegenstelling tot de Dominicaanse Republiek zijn er in Oeganda wel degelijk verkeersregels, maar het vergt enige tijd om ze te doorgronden. Na 2 1/2 jaar rijden in Kampala ken ik toch al de drie voornaamste:

Continue reading “De Oegandese verkeersregels”

Kenya Airways en e-ticketing

De website van Kenya Airways (KQ)  had me nochtans gewaarschuwd: “U kan wel betalen voor een ticket maar dient dit af te halen bij uw plaatselijk kantoor. De e-ticketing functionaliteit zal later op de website worden geïntroduceerd”. In de veronderstelling dat dit toch nog altijd de snelste manier van boeken zou zijn, aanvaardde ik het elektronisch voorstel en betaalde ik met mijn kredietkaart. Ik zou later wel even snel binnenwippen bij KQ in Kampala om mijn tickets op te halen.

Van zodra PC-Banking mijn betaling bevestigde, begaf ik mij naar KQ op Kimathi Avenue. De loketbediende was vriendelijk maar stuurde mij prompt huiswaarts omdat ik mijn kredietkaart niet bij had. Hoezo kredietkaart? Mijn rekening is reeds gedebiteerd! “We need your credit card for accounting purposes”, antwoordde ze prompt en kordaat.

Continue reading “Kenya Airways en e-ticketing”