Hawaii

Er zijn mensen die na een bijna-doodervaring in het licht aan het einde van de tunnel een gevoel van liefde, vertrouwen, kennis, wijsheid en goddelijkheid hebben beleefd. Deze hemelse toestand is slechts van korte duur, want bijna-dood  – denk ik dan – kan je niet te lang zijn.

Toch heb ik recent het walhalla veel langer ervaren, en wel meer dan 10 dagen, want ik vertoefde met veel genoegen op de eilanden van Hawaii. En neen, er kwam geen hula-dansende Polynesische schone naar me toe om een kleurrijke lei over mijn schouders te hangen en me haar paradijs binnen te leiden – een sinds lang gekoesterde droom – maar wel beleefde ik op Big Island, Kauai en Oahu vele onvergetelijke momenten. Bij de walvissen had ik een absoluut moment, Kilauea Caldera deed me rillen en Waimea Canyon duizelen, en zoveel schoonheid werd verankerd in mijn ziel met enkele koninklijke Mai Tai’s op Waikiki beach.

Continue reading “Hawaii”

Those politicians …

“Those politicians … well, euh … they make me laugh.” Karel De Gucht, toch anders een verstandig man, laat zich in onderstaand videofragment verleiden tot volgende uitspraak: “Structurele besparingen doen het overheidsbeslag verminderen. En dat heeft geen negatieve invloed op de groei.” Hij kent bovendien een paar professoren die dergelijke theorie onderschrijven. Welnu, ik ben benieuwd naar wie die professoren zijn, en of ze hun PhD met de post hebben gekregen?

De continue herhaling van steeds dezelfde liberale dogma’s, maakt de hersenen dood en leidt tot kromme redeneringen. Dat wordt nu weer eens bewezen. Overheidsbeslag is niet correct! Dat is een foutieve term, ontsproten uit de geest van niet-economen, met als doel een beleid van overheidsbesparingen te rechtvaardigen. Het moet overheidsaandeel zijn. Dat is correct. En als je het aandeel van iets vermindert, dan wordt het totaal waar het deel van uitmaakt kleiner. Per definitie! Zo simpel is dat. En naar analogie: als je het overheidsaandeel vermindert, dan wordt het nationaal inkomen kleiner. En dus krijg je minder groei. En dat heb ik het nog niet eens over de interdependentie van de verschillende macro-economische variabelen, die bij krimpende overheidsbestedingen tot een recessie leidt, of in het ergste geval tot deflatie.

Continue reading “Those politicians …”

Een absoluut moment

“Ik dobber hier op zee”, is te braaf. Het moet zijn: “ik zwalp hier op zee,” en met mij, mijn maaginhoud. Kotsmisselijk ben ik. Mijn ochtendontbijt gaat overboord. “Net goed”, denk ik, “dat is voor de beesten die zich niet laten zien en die mij er wederom toe verleid hebben de wijde zee in te gaan voor waarschijnlijk niet meer dan een glimp van hun oceanisch bestaan.” Dit wordt ongetwijfeld mijn derde vruchteloze poging!

Continue reading “Een absoluut moment”

Philly FMBO

Nieuwsgierig waarvoor “Philly FMBO” staat? Welnu, het is heel simpel, het betekent: “Philadelphia Froze My Butt Off”. Het was er begin februari zo koud dat mijn krakende vingers nu nog altijd liever afkortingen en acroniemen tikken dan de overeenkomstige langere uitdrukkingen. Toch ben ik niet te beroerd om toe te geven dat we “the City of Brotherly Love” reeds veel vroeger hadden moeten bezoeken. “Philly stole my heart.” Elke stad die graffiti-boefjes omschoolt tot ware muurkunstenaars, verdient slechts collectieve lof. “I love the mural arts program.” Elke binnenstad die drie Belgische bars telt waar het vertrouwde gerstenat rijkelijk en overvloedig vloeit, draagt alleen maar onze dronken goedkeuring weg. “Oh, Eulogy!” Elk stadscentrum waaruit als het ware de Amerikaanse natie is ontkiemd, roept alleen maar genegen appreciatie op. “The result of the Philadelphia Convention was the United States Constitution.

Continue reading “Philly FMBO”

Library of Congress / StoryCorps

In de “Library of Congress” liggen heden ten dage zowat 144 miljoen stukken opgeborgen, en dat zijn niet alleen boeken, maar ook manuscripten, kaarten, films, partituren en audio-fragmenten.

StoryCorps” is een initiatief dat aan Amerikanen de mogelijkheid biedt hun levensverhaal op te nemen voor bewaring in het “American Folklife Center” van de “Library of Congress”. Meerdere malen ben ik al diep ontroerd geweest door de levensgeschiedenis van eenvoudige mensen die ondanks moeilijke omstandigheden er het beste van maken. Luister maar eens mee naar onderstaande audiofragmenten.

Continue reading “Library of Congress / StoryCorps”

Ellis Marsalis

Jenny & PeterWie Marsalis zegt, denkt aan Jazz, althans in de Verenigde Staten. We hebben het geluk gehad een concert van Ellis Marsalis Jr. en zijn zoon Jason te mogen bijwonen, wederom in Howard Theatre, en bovendien in goed gezelschap. Ellis Marsalis heeft in totaal zes zonen waarvan vier eveneens bekende jazzmuzikanten zijn: Branford, Wynton, Delfeayo en Jason. Zo vader, zo zoon!

Continue reading “Ellis Marsalis”

Antifragiel

Nassim Nicholas TalebKen je het omgekeerde van fragiel? Je zou kunnen denken dat dit robuust is.  Maar dit is het dus niet! Althans niet volgens professor Nassim Nicholas Taleb. Het omgekeerde van fragiel is antifragiel. Fragiele systemen houden niet van volatiliteit. Robuuste systemen weerstaan volatiliteit en antifragiele systemen hebben juist baat bij volatiliteit. Dit is een concept dat totnogtoe in de economische theorie niet bestond. En onbekend is onbemind, maar de ontstentenis van een dergelijk concept laat ook moeilijk een adequaat beleid toe!

In een ideale wereld kunnen economische systemen maar beter antifragiel zijn. Door het toestaan van frequente  mislukkingen is er ruimte voor continue verbetering zonder dat dit het systeem evenwel onderuit haalt. De positieve en negatieve gevolgen van het nemen van risico’s maken het systeem sterker. Alleen zien we dat in de financiële wereld het systeem werd misbruikt . De “downside”-risico’s werden afgewenteld op het brede publiek en de “upside”-risico’s geprivatiseerd.

Continue reading “Antifragiel”

B.B. King

Het was met veel verwachting dat we uitkeken naar het optreden van B.B. King in “Howard Theatre”. Dit theater is pas dit jaar heropend en heeft in het verleden grote zwarte artiesten – zoals Duke Ellington, Billy Eckstine en Ella Fitzgerald – op de affiche gehad. Een optreden van de 87-jarige B.B. King in dit historisch pand leek ons dus passend. Alleen is B.B. King niet meer de artiest die hij vroeger was. Causerend, reminiscerend en met begerige blik naar vrouwelijk schoon slenterde hij door zijn set. Er vielen meer woorden dan riffs! En meer gebabbel dan gezang, maar dat zich evenwel niet verder uitstrekte dan de voorste rijen van de zaal.

Continue reading “B.B. King”