Category: Landen

De ene werkelijkheid is de andere niet.

Robert Mugabe, ex-president van Zimbabwe, is overleden op 6 september 2019 op 95-jarige leeftijd.

Terwijl in het Westen de journalisten zich nog buigen over de ene kritische beschouwing na de andere over de erfenis van Mugabe, sta ik hier in de conferentiezaal van een nieuw gebouwd hotel in hartje Dar Es Salaam. Voorin zit de president van Oeganda, Yoweri Kaguta Museveni, alsook de president van Tanzania, John Pombe Magufuli. Het plein waarop het hotel gebouwd is zal straks ingehuldigd worden als de “Mwalimu Nyerere Foundation Square”.

Continue reading “Robert Mugabe”

Tanzania is gekend omwille van zijn natuurparken. De meeste toeristen bezoeken steevast de Serengeti en de Ngorongoro-krater, maar toch liggen er nog enkele andere parken in het noordelijk circuit die ook de moeite lonen. Tarangire is daar een goed voorbeeld van. Hier is natuurlijk ook het obligate “wildlife” aanwezig, het park is o.a. gezegend met olifanten, maar wat me nog het meeste aansprak was de afwisseling in landschappen. Hier tref je zowel moerasachtige heide als kale droge vlakten aan, en alles wat daar tussen ligt aan natuurlijke diversiteit. Dit was genieten!

Continue reading “Tarangire National Parc”

We zijn hier in Gombe park aan de oever van Lake Tanganyika. Het is hier dat Jane Goodall een goed deel van haar leven tussen de chimpansees gesleten heeft. En we kunnen er haar dankbaar voor zijn, want de chimps die haar nog gekend hebben, zijn allesbehalve mensenschuw. De moeder en de zoon die wij tegenkwamen op ons pad waren druk bezig mekaar te ontvlooien, ongehinderd door onze aanwezigheid. 

Continue reading “Jane Goodall’s erfenis”

Waarom ik schrijf? Ik schrijf om niet te vergeten, want het niet-geschrevene zinkt vaak naar de onderste lagen van mijn geheugen, waar het wacht op een aanleiding, meestal buiten mijn controle, om als een spartelende vis naar het droge van mijn bewustzijn gebracht te worden. Ik schrijf dus om enigszins de controle over de herinnering te bewaren. Niet dat ik over eender wat schrijf, want niet alles wens ik me te herinneren, maar alleen wat me bezig houdt en me raakt.

Continue reading “Dr. Livingstone, I presume?”

Vind je het ook zo’n akelige gedachte dat Facebook straks met een munt op de markt komt waarmee je vlot internetbetalingen kan doen? De idee dat Facebook neutraal is, hebben we al lang opgeborgen, maar dat ze nu ook nog eens, naast je socio-psychologisch profiel, je economisch-financieel profiel wensen te achterhalen, doet me werkelijk huiveren. Ik weet dat het niet zo simpel is, maar ik zou zeggen: opbreken die handel!

Continue reading “The double face of technology”

Herinner je je nog mijn bericht over James Dodds? De Schot die een zeldzame medaille van de Belgische autoriteiten heeft gekregen in 1960, maar die nooit heeft kunnen afhalen. En die medaille is sindsdien blijven liggen in de kluis van de Belgische ambassade in Dar Es Salaam.

Welnu, via de krant “The Scotsman” ben ik eerst in contact gekomen met de zoon en nadien met de echtgenote van James Dodds. De zoon woont thans in Florida en is lange tijd de CEO geweest van Hard Rock Cafe. De echtgenote daarentegen woont nu in Schotland. Zij vertelde me dat haar man de medaille indertijd niet kon ophalen omdat hij op de dag van de ceremonie enkele belangrijke politici moest wegbrengen met het vliegtuig. En ook zij kon niet gaan omdat ze haar handen vol had gehad met haar jonge kroost. Maar de medaille was altijd in hun gedachten gebleven.

Continue reading “James Dodds (vervolg)”

Ik sta hier op de Liemba: een schip met een geschiedenis. Het werd in 1913 gebouwd in Duitsland. Daarna werd het gedemonteerd en in 5000 kisten naar Tanzania gestuurd. Het transport van Dar es Salaam naar Kigoma, een havenstadje aan de rand van Lake Tanganyika, geschiedde per trein over een traject van meer dan 1200 km. In Kigoma werd het schip opnieuw geassembleerd. Het zag het water op 5 februari 1915 onder de naam Graf von Goetzen.

Toen de Duitsers zich tijdens de eerste wereldoorlog noodgedwongen moesten terugtrekken uit Kigoma, besloten ze op 26 juli 1916 het schip te laten zinken op een diepte van 20 meter. Immers, het mocht niet in handen vallen van de Britten of de Belgen. Maar ze lieten het niet zomaar zinken. De motoren werden zorgvuldig ingevet, zodat ze later opnieuw konden worden gebruikt. Toen dachten ze nog dat de terugtrekking van korte duur zou zijn.

Continue reading “De Liemba: een schip met een geschiedenis”