Corps Diplomatique

Ik krijg wel eens de vraag: “Wat doen diplomaten eigenlijk?”. Geen beter antwoord dan dit: kijk naar “Corps Diplomatique” op Canvas. Het is een professioneel gemaakte serie van journalist Bart Aerts over de Belgische diplomatieke wereld. Hieronder kan u alvast het eerste deel herbekijken voor een unieke blik achter de schermen van de diplomatie.

video
play-sharp-fill

Het eerste deel handelt vooral over de rol van de Belgische diplomatie binnen de instellingen van de Verenigde Naties. Een van de aandachtspunten die België steeds naar voor schuift betreft “Kinderen in gewapend conflict”. Ook hieraan heb ik vanuit mijn vorige positie meegewerkt door financiering van monitoringactiveiten door UNICEF in landen waar de kinderrechten geschonden zijn. Na het bekijken van bovenstaande uitzending, besef ik nog meer hoe dit slechts een klein maar wezenlijk onderdeel was van een breed gedragen Belgisch objectief.

Peter

Verkiezingen!

Digital Diplomacy TZ

Laat je niet misleiden. Dit bericht betreft niet de mogelijkheid van nieuwe verkiezingen in België. Het betreft louter mezelf.

Vooraf dit. Het maakt de berg niet uit langs welke kant hij beklommen wordt, maar lezers die me volgen op Twitter of Facebook weten waarschijnlijk reeds waarover dit bericht gaat, en hebben misschien al gestemd. Zij kunnen nu stoppen met lezen en genieten van een mooi muziekje:

Ania Karwan – The Secret Game

De anderen wil ik hun stem verzoeken. Ik ben genomineerd In Tanzania voor “Male Diplomatic Leader of the Year”. De nominatie is al niet slecht, maar nu moet ik het nog binnenhalen ook. Dus daarom, als je even tijd hebt:
1. ga naar de website << Digital Awards >>,
2. scroll naar de sectie “Vote”,
3. kies de categorie “Digital Diplomacy”
4. Kies de subcategorie “Male Diplomatic Leader of the Year”
5. Kies MIJ Smile

Mille grazie, Peter

Jane Goodall herself

Jane GoodallDat is toch onwaarschijnlijk. Ik zit hier naast een dame die een groot deel van haar leven heeft doorgebracht bij de chimps van Gombepark in Tanzania, en nu zit ze hier onmiddellijk links van mij aan tafel, ik zal niet zeggen naast een nog grotere aap, want dat zal wel een of andere flauwe plezante van deze blog doen, maar wel naast iemand die vol bewondering is voor de kranigheid waarmee ze op 85-jarige leeftijd nog spreekt over klimaatverandering en de kleine dingen die we zelf kunnen doen opdat het tempo waarmee de verandering zich doorzet enigszins wordt afgeremd.

En ze is ook nog bij de pinken voor de gevoeligheden van de Tanzaniaanse elite. Geboortebeperking is voor de lokale politici alhier een bijzonder moeilijk thema. Daarom heeft ze een ander woord bedacht om dit onderwerp aan te snijden: “voluntary population optimization.” Wie kan daar nu tegen zijn? Het is vrijwillig, het betreft de bevolking, en er wordt gestreefd naar een optimale toestand.

Mooie dame!

Peter

Magritte in Tanzania

Magritte in TanzaniaIk ben best wel fier op mijn foto van een nachttafereel getrokken vanop het terras van de residentie. De foto heeft iets surreëels want er is het schijnbaar onmogelijk contrast tussen de donkere voorgrond en de eerder klare hemel. Maar er is meer dan dat. De foto verbergt een minder aangename werkelijkheid die er wel degelijk is.

In het huisje met de klare luchtbundel zit een wachter die schamelijk onderbetaald wordt door de private firma die hem heeft gecontracteerd. Achter de omheining wordt de weg verbreed tot een viervaksbaan die loopt van nergens naar nergens, niet meer dan een dwaze verspilling. Daarachter, op de Indische oceaan dobberen talloze schepen schijnbaar eindeloos tot het moment dat ze mogen aanmeren in de te kleine haven van Dar Es Salaam, maar over de uitdieping van de vaargeul wordt nu al jaren gelamenteerd.

De foto is zoals het liedje van Mathilde Santing: “Behind a painted smile” … you can’t imagine the tears and sorrow!

Mathilde Santing – Behind a painted smile

Peter

Kickstarting 2020

Zo, we zijn weer vertrokken voor een nieuw jaar vol met hopelijk interessante posts.

But first things first: mijn allerbeste wensen voor het nieuwe jaar. Ik wens jullie een goede gezondheid toe, nog altijd het belangrijkste, vervolgens goede sociale relaties, en tot slot genoeg bestaansmiddelen voor een prettig bestaan op dit ondermaanse. Enigszins afwijkend van vorige nieuwjaarsgroeten, wens ik ons dit jaar ook wat minder polarisatie toe. Mogen we allen intellectueel sterk genoeg zijn om de ruk naar de extremen te weerstaan.

Peter

Site Statistics 2019

Teambuilding

Mijn houding t.a.v. teambuilding evenementen is altijd wat ambigu geweest. Enerzijds, een fervent voorstander, omdat het een dagje uit betekent, anderzijds, een beetje sceptisch, vanwege het ongeloof dat zo’n dagje uit een team werkelijk dichter bij elkaar kan brengen. Ik wil maar zeggen: een goed team maak je niet op een dag.

Maar toch zijn we er met het hele ambassadeteam op uit getrokken voor een stevige boswandeling. Wat me echter het meest zal bijblijven is evenwel de rit naar het bos toe. Ik had de twee kuisvrouwen van de ambassade bij mij in de wagen genomen. En dat op zich bleek al een heel evenement te zijn. Voortdurend gegiechel, want voor het eerst namen ze plaats in de wagen van de ambassadeur, voor het eerst reden ze over de nieuwe “flyover” in de stad, voor het eerst luisterden ze naar enkele Vlaamse liedjes.

Continue reading “Teambuilding”

Manza Bay

“Manza bay” ligt ten noorden van Dar es Salaam, zo’n twintig kilometer boven Tanga. Het is moeilijk te geloven dat ook deze baai het strijdtoneel was tussen de Duitsers en de Engelsen tijdens WO I.

Hier voer in 1915 een Duits cargoschip, de “Kronberg”, volgeladen met wapens en ammunitie, de baai binnen achternagezeten door een Britse kruiser, de “HMS Hyacinth”. Toen het cargoschip geraakt werd door een Brits projectiel, overdreven de Duitsers de schade door olie op dek te gooien en in brand te steken. De Britten, overtuigd dat het schip vol geraakt werd, lieten het verder met rust. De Duitsers brachten een groot deel van de lading aan land en konden alzo in Tanzania de strijd verder zetten tot 1918.

Continue reading “Manza Bay”

Bara, pom en bami

Ik heb zo’n bedrukte T-shirt met een leuk opschrift. Er staat het volgende op te lezen : “If I die and heaven doensn’t want me, bring me to the next best place: Suriname”.

Nou, zo drastisch hoeft het ook niet. Soms komt Suriname, met alles erop en eraan, gewoon naar je toe. En dat wil zeggen ook de keuken. Sinds mijn schoonmoeder en twee schoonzussen hier in Tanzania zijn gestrand, heb ik al bara, pom met rijst en kousenband, en bami met kip en zuurgoed gegeten. Niet jaloers worden, er komt vast nog meer. Hemels!

Me and the Belliot women

Peter

Slimme Chinezen

Eind juli van dit jaar werd een audiofragment vrijgegeven van een telefoonconversatie uit 1971 tussen Ronald Reagan, toenmalig gouverneur van California en president Nixon. Die conversatie geschiedde daags na een stemming in de Verenigde Naties over het lidmaatschap van China, en dit ten koste van Taiwan. De overwinning voor China kwam er mede door steun van de Afrikaanse delegaties en in het bijzonder van de Tanzaniaanse. Die laatste delegatie werd geleid door de Tanzaniaanse ambassadeur Dr. Salim Ahmed Salim. De Verenigde Staten daarentegen waren duidelijk niet opgezet met de overwinning van China. Het volstaat onderstaand audiofragment te beluisteren met onverholen racistische uitlatingen.

Continue reading “Slimme Chinezen”