Suriname in 19 foto’s. Enjoy!
Peter
… the story of a family on the move
Toen ik begin jaren 90 afreisde naar Suriname las ik – tenzij ik me vergis in de bron – in het boekje van het Koninklijk Instituut voor de Tropen over Suriname de volgende (grove) veralgemening (maar met een grond van waarheid): de overheid is in handen van de stadscreolen en de landbouw en de nijverheid in handen van de hindoestanen. De overige groepen zoals de marrons en de chinezen waren waarschijnlijk te klein om ze een bepaald kenmerk toe te dichten, maar met uitzondering dan van de Javanen: die werden weggezet als landarbeiders.
Het stratenplan van Paramaribo is grotendeels hetzelfde gebleven, maar toch is er iets wezenlijks veranderd. De namen van de voornaamste verkeersassen in de stad zijn nu allemaal gewijzigd. Ze dragen nu alle de namen van politici of van figuren die regelmatig in de media stonden. Zo spreekt met niet langer van de poëtische Rust en Vredestraat maar wel van de Fred Derby straat, vernoemd naar de voormalige vakbondsleider, en ook niet langer van de Gravenstraat maar wel van de Henk Arron straat, naar de voormalige politicus die Suriname de onafhankelijkheid inloodste. En zo gaat het lijstje verder: Jagernath Lachmon (voorheen de Coppenamestraat), Johan Adolf Pengel (voorheen de Wanicastraat) en Anton De Kom (voorheen de Pontewerfstraat) hebben nu elk een straat naar hun naam vernoemd. En waarschijnlijk vergeet ik er nog een paar.
Paramaribo. Hier ben ik weer, meer dan 25 jaar nadat ik definitief afscheid had genomen van deze stek. En vooreerst het goede nieuws: de broodjeszaken “De Smaak” tegenover het belastingkantoor en “Krioro” nabij de voormalige cinema “Tower” zijn er nog steeds. Heerlijk! Bij de eerste verkies ik zoals steeds een broodje pom en bij de tweede een broodje gehakt met ei, hoewel Krioro bij de goegemeente meer gekend is voor z’n broodjes zoutvlees met avocado.
Op het Surinaams televisiestation STVS werd er op 6 oktober in het programma ‘In the Spotlight’ een ode gebracht aan Herman Cristoffel Snijders. Hij was een componist, dirigent en trombonist, die heel veel betekend heeft voor de Surinaamse muziek. In onderstaande clip komt een heel bijzondere artiest voor. Kijk maar even mee!
Wil je het volledige programma “Ode aan Herman Christoffel Snijders” bekijken, klik dan << hier >>.
Peter
Kijk eens mee hoe gezellig het er aan toegaat in een Surinaams radiostation. We zien een uitzending van het radiostation SRS, mij welbekend want ik ben er in een ver verleden ook nog presentator geweest.
Je kijkt even mee met het programma : “Surinamers overal”. De presentator is Olu Abena en de geïnterviewde een gast uit het verre Tanzania.
En wat een serie groeten op het einde van het programma. Typisch Surinaams.
Enjoy.
Peter
Ik heb zo’n bedrukte T-shirt met een leuk opschrift. Er staat het volgende op te lezen : “If I die and heaven doensn’t want me, bring me to the next best place: Suriname”.
Nou, zo drastisch hoeft het ook niet. Soms komt Suriname, met alles erop en eraan, gewoon naar je toe. En dat wil zeggen ook de keuken. Sinds mijn schoonmoeder en twee schoonzussen hier in Tanzania zijn gestrand, heb ik al bara, pom met rijst en kousenband, en bami met kip en zuurgoed gegeten. Niet jaloers worden, er komt vast nog meer. Hemels!
Peter
Als je al zo lang in den vreemde hebt gewoond, dan sleep je van elke plaats wel iets mee. En het deed me wat, toen ik vernam dat Oliver Mtukudzi gestorven was op 23 januari jongstleden. Deze Zimbabwaanse artiest heeft ons zo veel plezier geschonken. Zijn CD “Tuku Music” hebben we grijs gedraaid (voor zover dat kan). Nooit vergeet ik zijn concert waarin hij in het voorprogramma vele malen beter was dan Salif Keita, de hoofdact, en die later op de avond krampachtig probeerde beter te doen.
Vier jonge Hollandse branies voeren allerlei experimentjes uit op straat. In onderstaande clip zijn ze in Suriname. En ik vermoed dat ze op Colakreek zijn. Geestige clip, dat wel, maar het geeft je toch te denken. Wat zou jij doen in een gelijkaardige situatie? In een situatie waar wat aan jou wordt gevraagd. Een eerlijk antwoord wordt geapprecieerd! 🙂
Peter
In Suriname kan het hevig regenen. Zo’n tropische regen die je in luttele seconden doornat maakt. ‘Sibibusi’ heet het daar. Het best blijf je op zo’n moment binnen. Daar kan altijd iets moois uit voortkomen. Kijk maar even mee!
Peter