Het is amper een jaar geleden dat we onze nieuwe stek vonden in Kuala Lumpur. De stad moest zich toen nog herstellen van Covid 19. Ik weet nog dat ik toen lichtjes verbouwereerd was na een zoekopdracht in Google. “Jazz Clubs in Kuala Lumpur” leverde meerdere “hits” op maar alle met de vermelding “closed indefinitely”.
Category: Muziek
Kenny G in Maleisië!
Kenny G in Maleisië! Hop dan maar. Niet dat ik er echt wild van ben, maar mijn echtgenote wil zo graag. En ja, het verloopt precies zoals ik had verwacht. Wat David Hamilton met zijn wazige fotografie was voor de romantische ziel, is Kenny G met zijn soft jazz voor het zeemzoet hart!
Maar omdat het een instrumentalist is, moet hij ook ruimte laten aan zijn medemuzikanten. Anderhalf uur alleen zijn getoeter is natuurlijk te veel van het goede, dat beseft de brave man ook, en dus krijgt elke muzikant de ruimte om te soleren en zijn kunde te etaleren. Met de hand op het hart kan ik zeggen dat ik heb genoten van de percussionist, de drummer, de bassist, de gitarist en de pianist. En precies in die volgorde. En oh ja, ik zou hem bijna vergeten, Kenny G natuurlijk, maar die komt wat mij betreft definitief als laatst.
Peter
Herken de stem!
Het volgende heeft me ten zeerste verrast, maar me ook veel plezier gebracht. Luister eens naar het audiofragment en probeer de vier artiesten te identificeren aan de hand van hun stem. Moeilijk is het niet, of toch?
Kippenvel
Nooit gedacht dat er hier in Maleisië zoveel regen zou vallen, en nagenoeg elke dag. En ik kan me nu best voorstellen dat dit het ideale klimaat is voor palmbomen en palmolieproductie, en niet in Kigoma (Tanzania) zoals men daar placht te denken, want ginds zijn er teveel droogteperiodes.
Ankloeng
Voor het eerst kom ik in aanraking met een ankloeng. Dat is een Indonesisch muziekinstrument gemaakt van bamboe. Het is een zogenaamd oerinstrument want de vorm is door de eeuwen heen nauwelijks veranderd. Aanvankelijk zou het gebruikt zijn om boodschappen over grote afstanden te verzenden, een beetje zoals de drums in Afrika. Maar nu maakt men er typisch Aziatische muziek mee.
Ode Gand 2022
Voor Ode Gand 2022 hadden wij de “honingroute” gekozen. Die route startte met een concert van Abel Selaocoe & Fred Thomas in de Boekentoren, vervolgde met een optreden van de Flat Flat Earth Society Orchestra in de stadsschouwburg NTG en eindigde met een solo-optreden van Fahmi Alqhai in Ons Huis op de Vrijdagsmarkt. Over de laatste twee kunnen we vrij kort zijn. Fahmi Alqhai bemeestert de viola da gamba maar het instrument is te schraal om het publiek, en vooral mezelf, blijvend te kunnen boeien. Flat Earth Society Orchestra daarentegen heeft een indrukwekkende vijftienkoppige bezetting die allen nauwgezet hun partituren volgden maar daardoor aan spontaniteit inbonden. Krachtige muziek die evenwel niet kon verhinderen dat de slaap me overmande.
Jazz Middelheim
Ik hoorde het al bij binnenkomst. Er klonk precies muziek van bij de Brahmanen. Dit zou wel eens een bijzondere editie van Jazz Middelheim kunnen worden. Op de planken stond Alabaster DePlume. Uit zijn bindteksten kon ik maar een ding besluiten: “a total nutcase” die na het concert waarschijnlijk de nacht zou doorbrengen in de plaatselijke psychiatrische instelling. Daarna was het de beurt aan TaxiWars, wat best te pruimen viel, zolang de zanger zweeg of declameerde maar vooral niet zong. Sorry dEUS fans maar Tom Barman beroert mijn tikker niet. En dan was het de beurt aan de Thurston Moore Group. Geen noot Jazz, maar wel een muur van geluid, waarvoor ze ook nog een aardige naam hebben bedacht: soundscape oftewel een klanklandschap maar dan wel op steroïden. En tot slot Iggy Pop. Hij had wat blazers mee gebracht, maar dat kon de pret niet drukken, want hij speelde een onvervalste set punkliederen. “Everybody wanted to be his dog”. Ik kijk al uit naar Jazz Middelheim 2023!
Peter
Ave Maria
Als ik het niet meer wist, dan wist ik het nu wel opnieuw. Kerken en ik: dat gaat niet samen. Ik zit hier in de “Azania Front Lutheran Church” van Dar Es Salaam, maar het voelt net als toen ik nog een kleine jongen was en met mijn ouders meeging (mee moest) naar de Sint-Pieters kerk in Gent. Met hetzelfde ongeduld staar ik naar het programmaboekje in mijn hand, in de hoop dat we spoedig bij de laatste regel zullen zijn. Oh here verlos me van deze dienst. Enig lichtpunt betreft mijn eega: zij heeft het weer prachtig gedaan en doet me even vergeten dat ik hier tegen mijn zin op een ongemakkelijke bank naar vreselijke Christmas carols luister, gelardeerd met oersaaie orgelmuziek van Bach.
Peter
Stromae – Santé
Op de komst van sommige artiesten zit je nu toch echt niet te wachten. Neem nu ABBA, die lijken wel uit de doden te zijn opgestaan, wat ook nog wel eens zou kunnen kloppen, want aan hun nieuwe songs kleeft alvast – wat mij betreft – een lijkgeurtje. Als dit het is, laat maar zitten.
Helemaal anders vind ik de comeback van Stromae. Dat is gewoon een geniale artiest met fantastische muziek in een clip die ook nog eens fris oogt, en met een maatschappijkritische tekst er bovenop. Na Jacques Brel waarschijnlijk de grootste artiest die op ons stukje aardkluit zal rondgelopen hebben.
Wat vind jij?
Peter
Astrid Belliot – Lobi Singi
Op het Surinaams televisiestation STVS werd er op 6 oktober in het programma ‘In the Spotlight’ een ode gebracht aan Herman Cristoffel Snijders. Hij was een componist, dirigent en trombonist, die heel veel betekend heeft voor de Surinaamse muziek. In onderstaande clip komt een heel bijzondere artiest voor. Kijk maar even mee!
Wil je het volledige programma “Ode aan Herman Christoffel Snijders” bekijken, klik dan << hier >>.
Peter