Dit land viert haar onafhankelijkheidsdag in Maleisië op een andere manier dan de meeste andere ambassades. Het is niet zo’n traditionele receptie in een van de grote hotels van de stad maar eerder een soort bonte avond die de vriendschapsbanden tussen beide landen moet benadrukken. Er is een heleboel variété voorzien van wisselende kwaliteit, maar af en toe zit er ook een pareltje tussen. Kijk maar even mee naar onderstaande clip. De dame in de video bespeelt een bandura, dat is een typisch instrument uit haar land, dat vroeger alleen door mannen werd bespeeld.
Category: Muziek
Nationale dag
We worden er intussen wel een beetje bedreven in: in het organiseren van de nationale dag. Het toasten met de minister op de gezondheid van ons beider koningen, de aparte uitvoering van de Brabançonne door mijn echtgenote, de obligate speech, dat alles doen we als een strak geoliede machine. Maar wat 21 juli dit jaar echt speciaal maakte, was het concert van Ataneres na de ceremonie. Ataneres vermengt “house music” met klassieke muziek. Is dit niet typisch Belgisch? Om zaken bij elkaar te brengen die op het eerste zicht geen logische samenhang hebben, om alzo verwondering op te wekken en ons onbewuste aan te spreken. Surrealisme hoeft zich niet te beperken tot de schilderkunst of de literatuur. Ataneres bewijst dat het ook muzikaal kan! Bravo.
Peter
All right now?
Af en toe een beetje nostalgie mag ook wel. Geboeid gekeken naar de clip van “Free”, een band waarvan je waarschijnlijk nog nooit gehoord hebt, maar waarvan je de song onmiddellijk herkent en misschien wel automatisch en gedachteloos mee-neuriet of meezingt. Wat een bijzondere tijd was dat toch, waar er nog zoveel goeds en openheid in het verschiet lag of althans die indruk gaf. Tevens genoten van de drummer die me, zeker naar het einde toe, aan “Animal” van de “Muppets” deed denken. We moeten misschien maar eens meer tijd besteden aan dingen die ons verheugen en blij maken! Niet?
Klapa Stine – Vilo Moja
Jaarlijks brengt de Kroatische ambassade een groep Klapa zangers naar Kuala Lumpur ter gelegenheid van hun nationale feestdag (25 juni). Deze meerstemmige muziek uit de zuidelijke regio’s van Kroatië is intussen tot immaterieel erfgoed uitgeroepen door Unesco. Klapa betekent overigens een groep vrienden in het Kroatisch. Maar toen ik het filmpje hieronder aan de staf van de ambassade liet horen, werd de naam van de groep op veel gegniffel onthaald. Klapa in het Bahasa Melayu (fonetisch althans) betekent kokosnoot!
Astrid Belliot sings Anita Baker
Natuurlijk kon Astrid zich niet onbetuigd laten op de jamsessie bij de Duitse ambassadeur. Astrid zong niet alleen Anita Baker, bij momenten was ze Anita Baker. En dat is toch wel zeer straf! Genieten jullie maar even mee.
Peter
Tom Jones in Kuala Lumpur
Tom Jones is 84 intussen, en toen ik hem moeizaam de trap naar het podium zag beklimmen, vreesde ik voor het ergste. Onterecht, zo zou blijken. Zijn stem is nog krachtig en oh zo herkenbaar! Omringd door een set goede muzikanten en een strak uitgedachte choreografie die spontaniteit niet in de weg stond, hebben we een zeer aangename show te verteren gekregen. Er waren natuurlijk de meezingers, zoals “Delilah”, “Sex Bomb” en “You Can Leave Your Hat On”, maar er waren ook verassende covers van Prince, Bob Dylan en Willie Nelson. Dit was een avondje genieten. Schrijf de oudjes niet zomaar af!
Peter
Looping
Als je niet weet wat “looping” is, dan raad ik je aan onderstaande video te bekijken. Dat is best wel leuk. Mia Morris is een multi-instrumentalist en brengt het er best wel goed van af op het podium van “America Got Talent”. Maar dan zegt het eerste jurylid, Howie Mandel, iets waar ik het helemaal niet mee eens ben: “I could watch a whole show like this”.
A jazzy year out
2023. Wat een jaar! Laten we hopen op beter. Daarom wens ik, aan alle mensen van goede wil, het volgende toe:
-
- een goede gezondheid;
- goede familiale en sociale relaties;
- en genoeg middelen voor een onbekommerd bestaan.
En dat we elkaar nog meer mogen vinden in muziek, literatuur, poëzie en alle andere kunstvormen die de mens verheft en dichter tot elkaar brengt.
Peter
Orbit Musicians
We hadden hier twee supergetalenteerde vioolspelers op de residentie. En tot ieders grote verrassing kon hun 4-jarige dochter er ook al wat van. Zij leert de kunst van het vioolspelen via de Suzuki-methode. Maar wat nog het meest opviel tijdens het concert was de liefdevolle manier waarop de muzikanten elkaar aankeken tijdens het spel. En dat zette sommige gasten toch wel aan het denken. De vrouw van een ambassadeur keek haar echtgenoot bij het afscheid schamper aan en prevelde me enigszins minachtend toe: “en nu moet ik met deze naar huis!”. En een andere ambassadrice had het over enige corrigerende maatregelen die thuis zouden genomen worden na het concert. De mannen echter zeiden niets: tevreden met wat ze hebben!
Peter
Casimir Liberski
Casimir Liberski was in Kuala Lumpur, en dat zullen we geweten hebben. Deze Brusselse jazzpianist heeft hier vier concerten ten beste gegeven en overal een onvergetelijke indruk nagelaten. Casimir was hier op uitnodiging van de Belgische ambassade in het kader van de festiviteiten rond 15 november. Hij werd daarvoor gesponsord door het Belgisch bedrijfsleven actief in Maleisië. Hij eindigde zijn mini concerttournee met een optreden in de Belgische residentie ten voordele van een NGO die zich inzet voor kwetsbare kinderen. Natuurlijk kon de “Lady of the House” zich hierbij niet onbetuigd laten. Dit was puur genieten!
