Author: Peter Van Acker

Suriname

“Ik mis een stukje SU”. Zo staat het letterlijk in één van de “comments” op deze BLOG. Onmiskenbaar de woorden van een Surinamer. En weet je wat, ook ik mis een stukje SU. Het probleem is echter dat mijn verblijf dateert van de tijd van het luchtpost briefpapier, het faxapparaat en de klassieke filmrolletjes. Het moge duidelijk zijn dat ik dus over weinig digitaal materiaal beschik uit die periode.

Bovendien waren toentertijd de computers nog uitgerust met harde schijven van beperkte opslagcapaciteit (30 MB!), waardoor veel data werd uitgewist, gewoon om plaats te maken voor nieuwe informatie. Zo ging dat er toen aan toe.

Continue reading “Suriname”

Chimp tracking

Hier sta ik dan in “Kibale Forest” met mijn Olympus E500 reflex camera in de aanslag. Een tijdje terug hadden we beslist onze kleine digitale camera aan te vullen met een reflex camera. De zoomlenzen van het nieuwe toestel zouden ons toelaten de Afrikaanse dierenpracht beter en scherper vast te leggen. Althans, dat was de redenering.

Continue reading “Chimp tracking”

intussen… HOME

Beste vrienden,

Versie 1,000000000000001 (afgerond versie 1,0) van de “intussen…”-website is na vier maanden avondlijk prutsen klaar. De website bestaat uit volgende onderdelen:

    1. de startpagina: intussen… HOME
    2. de schrijfblok: intussen… BLOG
    3. de poëziebundel: intussen… POEZIE
    4. de muziekruimte: intussen… MUZIEK
    5. de sportsectie: intussen… SPORT
    6. het fotoalbum: intussen… FOTO’S

Als jullie de helft zoveel plezier beleven aan het bezoek van de verschillende onderdelen van de site … als ik beleefd heb aan het creëren ervan …dan zal ik dubbel zoveel plezier beleefd hebben als jullie. Laat dit evenwel geen rem zijn op jullie overvloedige commentaar.

Continue reading “intussen… HOME”

intussen… SPORT

Voetbalfans in Engelstalig Afrika supporteren doorgaans voor een team van de “Premier League”. Dat komt door de eenzijdige focus op het Engelse voetbal van de – tot voor kort enige – satelliet zender DSTV op het donkere continent. Ik ben dan ook een fan van Manchester United sinds mijn verblijf in Zimbabwe van begin 1997 tot eind 2000.

De meest memorabele match van Manchester United is ongetwijfeld die tegen Bayern Munich in de finale van de Champions League in 1999. De Duitsers waren reeds op voorsprong gekomen in de 5de minuut via een goal van Basler. En toen was het voor elke Man U fan 85 minuten nagelbijten tot de verlossende gelijkmaker in de 90ste minuut door invaller Sheringham. Maar voetbalgeschiedenis werd pas geschreven door de eveneens ingevallen Solskjaer die in de 92ste minuut nogmaals scoorde en zo de “European Cup” voor Man U binnenhaalde. De ontlading bij mij was enorm. Dit gevoel was natuurlijk geënt op een onverhoopt resultaat omdat ik reeds in stilte had aangenomen dat de “moffen” er met de beker zouden van door gaan.

Continue reading “intussen… SPORT”

intussen… MUZIEK

Vinum et musica laetificant cor! Wijn en muziek verzachten het gemoed. Van muziek ben ik daar zeker van, van wijn minder. Muziek, en dan zeker lokale muziek, maakt het wonen op een ander continent draaglijker. In Suriname luisterde ik vaak naar “Wan Bosi” van “Yakki Famirie”. Behalve de titel, die een kus betekent, snapte ik er geen jota van, maar ik neuriede lustig mee al was het maar om aan te tonen dat ik volkomen vertrouwd was met de plaatselijke cultuur.

In Zimbabwe was “Todi” van “Oliver Mtukudzi” mijn absolute favoriet, ook al omdat mijn wederhelft Astrid er lustig “toli” van maakte, wat in het Surinaams “penis” betekent, en zo een wel heel speciale inhoud aan het lied gaf.

Continue reading “intussen… MUZIEK”

Warm aanbevolen vakantielectuur

Hoeveel romans ken je die je sneller wenst le lezen dan je ogen toelaten? Hoeveel romans ken je waarbij je zo nu en dan een alinea overslaat, om vlugger te weten hoe het de personages vergaat? En dan even later terug haastig die alinea opzoekt om er toch maar zeker van te zijn dat je niets wezenlijks hebt gemist.

Uit het hoofd ken ik er nu drie. “The Quincunx” (van Charles Palliser) en “Honderd jaar eenzaamheid” (van Gabriel García Márquez) zaten reeds geruime tijd in mijn geheugen gegrift, maar nu kan ik daar makkelijk “Half of a Yellow Sun ” (van Chimamanda Ngozi Adichie) aan toevoegen.

Continue reading “Warm aanbevolen vakantielectuur”

De Oegandese verkeersregels

Mijn goede vriend, Frank, en thans wonend in de Dominicaanse Republiek, heeft me op een idee gebracht. Op de eerste “post” van zijn “blog” heeft hij het over de afwezigheid van verkeersregels op dit Caraibisch eiland.

In tegenstelling tot de Dominicaanse Republiek zijn er in Oeganda wel degelijk verkeersregels, maar het vergt enige tijd om ze te doorgronden. Na 2 1/2 jaar rijden in Kampala ken ik toch al de drie voornaamste:

Continue reading “De Oegandese verkeersregels”

Kenya Airways en e-ticketing

De website van Kenya Airways (KQ)  had me nochtans gewaarschuwd: “U kan wel betalen voor een ticket maar dient dit af te halen bij uw plaatselijk kantoor. De e-ticketing functionaliteit zal later op de website worden geïntroduceerd”. In de veronderstelling dat dit toch nog altijd de snelste manier van boeken zou zijn, aanvaardde ik het elektronisch voorstel en betaalde ik met mijn kredietkaart. Ik zou later wel even snel binnenwippen bij KQ in Kampala om mijn tickets op te halen.

Van zodra PC-Banking mijn betaling bevestigde, begaf ik mij naar KQ op Kimathi Avenue. De loketbediende was vriendelijk maar stuurde mij prompt huiswaarts omdat ik mijn kredietkaart niet bij had. Hoezo kredietkaart? Mijn rekening is reeds gedebiteerd! “We need your credit card for accounting purposes”, antwoordde ze prompt en kordaat.

Continue reading “Kenya Airways en e-ticketing”

intussen… FOTO’S

Ik geloof nog steeds sterk in onderstaande quote die op de beginpagina staat van de site die ik in 1999 in Zimbabwe heb ontwikkeld. Foto’s hebben de kracht van een geestelijke reis in zich. Een bezoekje aan de nieuwere site intussen… FOTO’S kan daartoe zeker ook bijdragen.

“I strongly disagree with the quote that people go on great journeys to see things they do not favour with their attention at home. In my opinion the greatest journeys are embarked upon in man’s mind. However a little stimilus might be required, which is the sole intention of this photo site.”

Enjoy the ride!”

Peter

Nomen est omen

In Zimbabwe heette mijn garagist Mr. Brown. Mr. Brown was een Rhodie, en dus helemaal blank. Hij was een oudere man, die altijd iets slungelachtigs over hem had behouden. Zijn garage was in Greendale, op een steenworp van de meer prestigieuze woonwijk Chisipite waar wij woonden. Soms ben ik gewoon nieuwsgierig naar hoe het met Mr. Brown gaat, want ondanks zijn naam, zal het leven in Harare na bijna 30 jaar Mugabe waarschijnlijk geen pretje meer zijn.

Continue reading “Nomen est omen”