… the story of a family on the move
Ik had nooit gedacht dat ik op zo’n korte tijd een expert in latrines zou worden. Het begon allemaal toen mijn ogen in een godvergeten gat in ruraal Oeganda op onderstaand bord rustten. Ik kon me moeilijk voorstellen dat BTC latrines bouwde voor de VIP’s uit de streek. Bovendien leek het me helemaal twijfelachtig dat de lokale notabelen naar de plaatselijke school zouden afzakken voor het doen van hun behoeften.
Ik ken wel meerdere woorden waarin “dubbel” voorkomt, maar dat ik er ooit één zelf zou moeten verzinnen had ik nooit gedacht. Zo beweren kwatongen dat president Yoweri Museveni een dubbelganger heeft, geniet Double Lait van Côte d’Or al lang de voorkeur van mijn smaakpapillen, en behoort dubbel-elpee weldra tot het rijk van het verdwenen taalgebruik.
Maar wat te denken van bijgevoegde foto van een Belgische dame op het voorblad van de bijlage bij de Sunday Vision? “Dubbelzogen” schiet me spontaan te binnen, niet alleen omdat de beide kinderen aan twee borsten zuigen, maar ook nog eens omdat het twee kinderen van een verschillende cultuur betreft. (Click on pic to enlarge!)
Nooit gedacht dat ik zo lyrisch kon worden van een lied waarin een trompet centraal staat. “Hamina” van “Third World Love” brengt me naar een Spaanse arena net voor de matador de dodelijke steek aanbrengt, naar een bar in een western vlak voor de held zijn laatste duel aangaat, naar de beminnelijkheid van een vrouw op weg naar extase, naar de druk op de gaspedaal in de laatste rechte lijn naar de aankomst, naar het ijle gevoel in het hoofd net voor de beslissing tot een belangrijke aankoop. En daar hoef je dus niks voor te doen, gewoon even luisteren naar “Hamina”.
Dit weekend werd het eerste “International Jazz Festival” in Kampala georganiseerd. De “top of the bill” op vrijdagavond was “Zensile Makeba Qgwashu Nguvama Yiketheli Nxgowa Bantana Balomzi Xa Ufnu Ubajabulisa Ubaphekeli Mbiza Yotshwala Sithi Xa Saku Qgiba Ukutja Sithathe Izitsha Sizi Khabe Singama Lawu Singama Qgwashu Singama Nqamla Nqgithi” beter gekend – en waarschijnlijk iets eenvoudiger – als “Mama Afrika”. Maar nog meer dan in haar naam waren de zwarte dames rondom mij vooral geïnteresseerd in de vraag of “Mama Afrika” het ooit met Harry Belafonte had gedaan?
Volgende wijzigingen werden aangebracht:
Peter
Het staat nu wetenschappelijk vast: ‘s morgens denk ik als een man (rationeel) en ‘s avonds als een vrouw (intuïtief). Doe de test hieronder en ontdek zelf hoe je denkt.
Als de figuur met de klok meedraait, is je rechter hersenhelft aan het werk. Die helft staat voor “willekeurig”, “intuïtief”, “holistisch”, “subjectief” en “synthese”. Als de figuur tegen de klok in draait, is je linker hersenhelft aan het werk. Die staat voor “logisch”, “sequentieel”, “rationeel”, “objectief” en “analytisch”.
Op 18 juni 1815 verloor Napoleon in Waterloo van de geallieerde legers onder het bevel van de hertog van Wellington en het Pruisische leger onder het bevel van Gebhard von Blücher. Na Napoleon’s nederlaag stemden de toenmalige grootmachten (Groot-Brittanië, Oostenrijk, Pruisen en Rusland) in met de oprichting van het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden, waarvan – vijftien jaar later – België zich zou afscheiden.
Maar wat als Napoleon nu eens niet verloren had? Dan haalden we nu waarschijnlijk stokbrood bij de bakker, dronken we Pastis op zomerse terrasjes, spraken we met zijn allen frans in BHV, en waren onze beleggingen veilig bij een genationaliseerde Generale Maatschappij.
Sommige boeken verspreiden zich als een olievlek. “The Kite Runner” (“De vliegeraar” in het Nederlands) van Khaled Hosseini is zo’n boek. Het aantal huiskamers waar deze roman ontbreekt in de boekenkast wordt steeds schaarser. En terecht, want zelden heb ik een boek gelezen dat zo ontroerde, een boek waarbij menig traan zich mengde met het kille water van de badkuip waarin ik alweer veel te lang gelezen had.
“De helaasheid der dingen” van Dimitri Verhulst is dan weer van een heel ander kaliber. Dit boek over een donkemansfamilie uit Reetveerdegem laat je veelvuldig schateren. Nooit meer zal ik naar de “Tour de France” kijken zonder daarbij te denken aan de wel heel speciale invulling van dit gebeuren door nonkel Potrel uit die familie.
Surinamers hebben soms een apart taalgebruik. Zo weet ik al langer dat “lekker” verder reikt dan de rand van de tafel en zich soms gewoonweg op bed bevindt. Maar de scabreuze betekenis van “kapotmaken” kende ik niet. Kijk je even mee en … “lekker” lachen maar.
Peter
‘s Morgens, op weg naar het werk, luister ik soms naar het “Early Bird”-programma van de “Uganda Broadcasting Corporation” (UBC) op 98 FM. Dit is een inbelprogramma waar de luisteraars hun ideeën kwijt kunnen over een maatschappelijk thema. Het is vooral interessant om te luisteren naar de presentator die het gespreksthema van de dag bepaalt, maar ook duidelijk vooringenomen is en luisteraars met een “foute” visie bekritiseert.
Zo kon je deze week als luisteraar maar beter:
– geen voorstander zijn van het dragen van een lange broek door vrouwen. “Those women MPs (Members of Parliament) with tight jeans showing their knickers underneath bring shame upon this nation”;
– geen begrip tonen voor homofilie. “Should homosexuality even be discussed on this radio and shouldn’t this problem be tackled undercover?”
– geen voorstander zijn van het verstrekken van ARVs aan HIV/AIDS-geinfecteerden. “Those ARV-treated people live longer and can thus infect more people.”