Ramses Shaffy is niet meer. Verdwenen maar niet vergeten. Hij leeft verder in de liedjes van mijn jeugd. Hoeveel plezier hebben we niet aan hem beleefd? Wie kent er niet: “We zullen doorgaan”? Wie heeft er niet in een intiem moment een verbasterde versie van dit liedje mee gezongen? Ramses Shaffy stond voor een ongebreideld geloof in het goede in de mens. Niet te beteugelen was hij in “Zing, vecht, huil, bid, lach, werk en bewonder”: een synopsis van het leven. En ook “Pastorale” en “Sammy” getuigen van een levenskracht die voor altijd in het collectief Nederlandstalig geheugen gegrift staat.
Author: Peter Van Acker
Hai-koekoe
Pas op met haiku’s
omdat wie daarin pleziert
dra de EU bestiert
Heeft u ook zo’n ongelooflijke hoeveelheid haiku’s in uw binnenzak zitten? Ik lees ze graag als reactie op deze post.
Peter
Shaw Shuffle
“Shaw” is een wijk in Washington D.C. die zich uitwaaiert rond “U Street, NW”. De buurtbewoners zeggen wel eens “Before Harlem there was Shaw”, waarmee ze verwijzen naar de levendige Afro-Amerikaanse gemeenschap die hier gedijde in de eerste helft van de vorige eeuw.
Een wandeling door “Shaw” brengt je al vlug in contact met het cultureel erfgoed van die Afro-Amerikaanse gemeenschap. Je passeert er het huis waar Duke Ellington zijn kinderjaren heeft doorgebracht, het “Howard Theatre” waar ooit Ella Fitzgerald, Billie Holiday en Lena Horne schitterden op het podium en de vroegere woning van Mary McLeod Bethune die persoonlijk bevriend was met president Roosevelt maar vooral bekend werd door haar school voor zwarte kinderen in Daytona Beach (Florida). Een school die overigens kon wedijveren met de witte scholen uit die tijd qua standaarden.
Onder de kap
Onder de kap van “intussen… BLOG” draait alweer een nieuwe versie van de WordPress-software. We zitten ondertussen al aan versie 2.8.6. Het regelmatig updaten van al die machinerie heeft toch iets masochistisch want je bent nooit zeker of de motor wel zo geruisloos zal draaien als de vorige. Vooruitgang heet dat dan …
Onderaan het rechterzijpaneel is de mogelijkheid tot anonieme chat geactiveerd. Ik moet er natuurlijk wel zijn; vandaar dat ik volgende toevoeging onder de chat-functie heb aangebracht: “Natuurlijk komt de rivier niet hier daar het water niet wilde, maar u bent er nu. Hopelijk ben ik er ook!”
De Beste Smoes
Patrica Paay durft niet uit te sluiten dat haar ex Adam Curry vaker vreemdging. In mei kondigde het showbizzstel het einde van hun huwelijk aan.
Ook Rolling Stones-gitarist Ron Wood (62) is zopas gescheiden van zijn vrouw Jo (54) wegens echtbreuk. Een rechtbank in Londen ontbond het turbulente huwelijk na ruim 24 jaar.
Wat hebben Adam Curry en Ron Wood gemeen?
Alaa el-Aswany
Het gebeurt niet vaak, maar toch af en toe, dat je in de auto blijft zitten nadat je reeds lang op je bestemming bent aangekomen, om een interview op de radio tot het einde te beluisteren.
Zo overkwam het me toen ik naar de Egyptische schrijver Alaa el-Aswany aan het luisteren was op de BBC. Het was ten dele door het timbre van zijn stem, ten dele door de grappige manier waarop hij Engels praatte, maar vooral door wat hij zei, dat ik achter het stuur van de wagen bleef plakken. Wauw, zo’n man zou best wel mijn tandarts mogen zijn!
“Friendly fire” is zijn nieuwste boek, bestaande uit een aantal kortverhalen, en zeker het lezen waard, maar toch zou ik je willen aanraden “The Yacoubian Building” eerst te lezen. In dit gebouw had de schrijver in het echte leven zijn tandartspraktijk. Mocht ik in Caïro wonen, ik zou de building zeker gaan bezichtigen.
Indian Summer
“Indian Summer” duidt in de “States” op een periode van warm weer in Oktober en November waarbij de bladeren van de bomen reeds verkleurd zijn na de eerste vrieskou maar voor de eerste sneeuw.
Het is een periode van overgang die goed past bij onze huidige gemoedsgesteldheid. Alle dozen uit Kampala zijn ontpakt en we hebben het bruin stof van onze handen gewreven maar de herinneringen blijven harder kleven. We rijden met nieuwe auto’s over oude wegen naar onbekende plaatsen. We groeten vertrouwde gezichten met andere namen. We zetten de prijzen in dollars eerst om in Oegandese shilling om dan enigszins teleurgesteld maar meer bevredigend het resultaat in euro te berekenen. We vechten met vreemde maten aan het pompstation, voor de microgolf en in de magazijnen en verlangen naar de relatieve eenvoud van diensten in Oeganda.
The whereabouts of Etienne
Mijn familie is mediageniek: na het verschijnen van mijn vrouw in de Gentenaar op maandag, haalde mijn zoon Etienne – samen met zijn neef Sander – het VRT-nieuws op dinsdag. Etienne had ons verteld dat hij de dag van de “lege portemonnees” zou vieren en nadien bij zijn neef zou slapen. De waarheid is evenwel gedeeltelijk anders: de feesten heeft hij zeer zeker meegemaakt maar van slapen is weinig terecht gekomen. Gelukkig waren daar de beelden van het VRT-journaal als ontegensprekelijk bewijs voor zijn uitspattingen. Etienne hoorde bij het selecte clubje van feestneuzen die op dinsdagmorgen nog niet door hadden dat de feesten onherroepelijk tot een einde waren gekomen.
Gentse Zangstonden
Tijdens de Gentse Feesten startten de Gentse Zangstonden op Sint Jacobs elke avond stipt om 21.00.
Welke twee buitenlandse vrouwen liepen in de kijker op zondagagavond 26/7 tijdens het zingen van “Rosalie mijnen bon amie”?
Rosalie mijnen bon amie
traditioneel Gents volksnummer, bewerking Walter De Buck 1972
Ach Rosalie, ach Rosalie, ach Rosalie mijnen bon amie
En die handses gingen van klappe, klappe, klap
En die voetses gingen van takke, takke, tak
Ach Rosalie, ach Rosalie, ach Rosalie mijnen bon amie
Een pluimken op den hoed, ne sabel aan de zij
En hij zei mijn zoetse wat wilde gij van mij
Ach Rosalie, ach Rosalie, ach Rosalie mijnen bon amie
We waren mee ons zessen, wij kwamen aan ‘t Rabot
We vochten met de messen, maar zij staken ons in ‘t kot
Ach Rosalie, ach Rosalie, ach Rosalie mijnen bon amie
Ach Rosalie, ach Rosalie, ach Rosalie mijnen bon amie
En die handses gingen van klappe, klappe, klap
En die voetses gingen van takke, takke, tak
Ach Rosalie, ach Rosalie, ach Rosalie mijnen bon amie
Peter
City Trip
Dromen zijn krachtig maar hebben, althans bij mij, nog nooit aanleiding gegeven tot het bouwen van een stad (op een klein torentje na).
Bij groothertog Gediminas (1316-1344) is het evenwel anders verlopen. Hij zou in de heilige bossen van Sventaragis in slaap zijn gevallen na een hele dag jagen. In een droom zou een reusachtige ijzeren wolf aan hem zijn verschenen, terwijl tegelijkertijd de bossen zich vulden met het gehuil van honderden wolven.
De volgende dag vroeg Gediminas aan een priester wat zijn droom betekende. Die antwoordde hem dat de boodschap was bestemd voor de heerser van de streek. De ijzeren wolf stond symbool voor een kasteel en een stad die Gediminas op de plaats van de droom moest gaan bouwen. Die stad zou de hoofdstad worden. En de macht van de stad en de daden van de heersers zouden over de wereld weergalmen.