Alaa el-Aswany

Alaa el-Aswany - The Yacoubian BuildingHet gebeurt niet vaak, maar toch af en toe, dat je in de auto blijft zitten nadat je reeds lang op je bestemming bent aangekomen, om een interview op de radio tot het einde te beluisteren.

Zo overkwam het me toen ik naar de Egyptische schrijver Alaa el-Aswany aan het luisteren was op de BBC. Het was ten dele door het timbre van zijn stem, ten dele door de grappige manier waarop hij Engels praatte, maar vooral door wat hij zei, dat ik achter het stuur van de wagen bleef plakken. Wauw, zo’n man zou best wel mijn tandarts mogen zijn!

“Friendly fire” is zijn nieuwste boek, bestaande  uit een aantal kortverhalen, en zeker het lezen waard, maar toch zou ik je willen aanraden “The Yacoubian Building” eerst te lezen. In dit gebouw had de schrijver in het echte leven zijn tandartspraktijk. Mocht ik in Caïro wonen, ik zou de building zeker gaan bezichtigen.

Continue reading “Alaa el-Aswany”

Indian Summer

“Indian Summer” duidt in de “States” op een periode van warm weer in Oktober en November waarbij de bladeren van de bomen reeds verkleurd zijn na de eerste vrieskou maar voor de eerste sneeuw.

Het is een periode van overgang die goed past bij onze huidige gemoedsgesteldheid. Alle dozen uit Kampala zijn ontpakt en we hebben het bruin stof van onze handen gewreven maar de herinneringen blijven harder kleven.  We rijden met nieuwe auto’s over oude wegen naar onbekende plaatsen. We groeten vertrouwde gezichten met andere namen. We zetten de prijzen in dollars eerst om in Oegandese shilling om dan enigszins teleurgesteld maar meer bevredigend het resultaat in euro te berekenen. We vechten met vreemde maten aan het pompstation, voor de microgolf en in de magazijnen en verlangen naar de relatieve eenvoud van diensten in Oeganda.

Continue reading “Indian Summer”

The whereabouts of Etienne

Mijn familie is mediageniek: na het verschijnen van mijn vrouw in de Gentenaar op maandag, haalde mijn zoon Etienne – samen met zijn neef Sander – het VRT-nieuws op dinsdag. Etienne had ons verteld dat hij de dag van de “lege portemonnees” zou vieren en nadien bij zijn neef zou slapen. De waarheid is evenwel gedeeltelijk anders: de feesten heeft hij zeer zeker meegemaakt maar van slapen is weinig terecht gekomen. Gelukkig waren daar de beelden van het VRT-journaal als ontegensprekelijk bewijs voor zijn uitspattingen. Etienne hoorde bij het selecte clubje van feestneuzen die op dinsdagmorgen nog niet door hadden dat de feesten onherroepelijk tot een einde waren gekomen.

Continue reading “The whereabouts of Etienne”

Gentse Zangstonden

Astrid Belliot en Dada BacudoTijdens de Gentse Feesten startten de Gentse Zangstonden op Sint Jacobs elke avond stipt om 21.00.

Welke twee buitenlandse vrouwen liepen in de kijker op zondagagavond 26/7 tijdens het zingen van “Rosalie mijnen bon amie”?

Rosalie mijnen bon amie

traditioneel Gents volksnummer, bewerking Walter De Buck 1972

Ach Rosalie, ach Rosalie, ach Rosalie mijnen bon amie
En die handses gingen van klappe, klappe, klap
En die voetses gingen van takke, takke, tak

Ach Rosalie, ach Rosalie, ach Rosalie mijnen bon amie

Een pluimken op den hoed, ne sabel aan de zij
En hij zei mijn zoetse wat wilde gij van mij

Ach Rosalie, ach Rosalie, ach Rosalie mijnen bon amie

We waren mee ons zessen, wij kwamen aan ‘t Rabot
We vochten met de messen, maar zij staken ons in ‘t kot

Ach Rosalie, ach Rosalie, ach Rosalie mijnen bon amie
Ach Rosalie, ach Rosalie, ach Rosalie mijnen bon amie

En die handses gingen van klappe, klappe, klap
En die voetses gingen van takke, takke, tak

Ach Rosalie, ach Rosalie, ach Rosalie mijnen bon amie

Peter

City Trip

Baltas Dromen zijn krachtig maar hebben, althans bij mij, nog nooit aanleiding gegeven tot het bouwen van een stad (op een klein torentje na).

Bij groothertog Gediminas (1316-1344) is het evenwel anders verlopen. Hij zou in de heilige bossen van Sventaragis in slaap zijn gevallen na een hele dag jagen. In een droom zou een reusachtige ijzeren wolf aan hem zijn verschenen, terwijl tegelijkertijd de bossen zich vulden met het gehuil van honderden wolven.

De volgende dag vroeg Gediminas aan een priester wat zijn droom betekende. Die antwoordde hem dat de boodschap was bestemd voor de heerser van de streek. De ijzeren wolf stond symbool voor een kasteel en een stad die Gediminas op de plaats van de droom moest gaan bouwen. Die stad zou de hoofdstad worden. En de macht van de stad en de daden van de heersers zouden over de wereld weergalmen.

Continue reading “City Trip”

Washington DC

Zo gaat het, zo ging het en zo zal het altijd gaan.
Wederom inpakken op een zonnige dag.
Aan de rand van afscheid nemen staan.
Gekleefd tussen duim en wijsvinger, de kwijtgeraakte stift,
het slordig geschreven bestemmingsadres.
Pakken te zwaar, dozen te vol, Washington nog ver.
Verhuizen als een veelvoud van opgeborgen ervaringen.

Continue reading “Washington DC”

Eating Live Fish

Bij de overgang tussen twee bestemmingen denkt men al eens vaker aan waar men zoal geweest is. In 2003 verbleef ik in Vietnam, een heerlijk land maar met toch een aantal particulariteiten. De eerste keer dat ik een hond aan het spit zag, draaide mijn maag letterlijk om. Ook de vakkundig in een torentje gestapelde levende varkens achter op de bagagedrager van een brommertje deed vaak mijn wenkbrauwen fronsen. In een bar in de stad Hanoi verzaakte ik gewillig aan een eau-de-vie getapt uit een aquarium waarin een dode beer zat. Op de markt zag ik ingelegde katten waarvan het nut me altijd onduidelijk is gebleven.

Continue reading “Eating Live Fish”

Malaria

BBC Science in ActionSlechts door scha en schande ben ik het belang gaan inzien van een preventieve bescherming tegen malaria. Na twee hersenmalaria’s ben ik volgestouwd met weetjes over een dodelijke ziekte die amper de westerse pers haalt. Zo weet ik nu dat een goed insectenwerend middel best DEET bevat, dat je in de tropen liefst onder een “treated bednet” slaapt, dat malaria overgedragen wordt door de vrouwtjesmug, dat er vier soorten malaria zijn, dat Lariam veel bijwerkingen heeft en Malarone geen, maar wel zeer duur is, dat je voor een behandeling best Coartem kiest of een gelijkaardig ACT-middel (“artemisinin-based combination therapy”).

Continue reading “Malaria”

Uit de boekenkast

Emma's War by Deborah Scroggins In 2007 heb ik meerdere malen Zuid-Soedan bezocht. In de hoofdstad, Juba, sliep ik aan de oever van de Nijl in een primitief tentenkamp (Heron Camp) voor de prijs van een luxueuze kamer in één van de betere hotels op de rest van deze aardkloot. In het aanpalende restaurant (Da Vinci) at ik er op het terras een eenvoudige maaltijd  met zicht op Zuid-Soedanezen die hun gevoeg deden aan de rand van het water. Op straat werd je begroet door uitgebrande vrachtwagens en kapotgeschoten tanks.

Ik herinner me nog precies het moment waarop ik dacht: “Wat is hier in godsnaam allemaal gebeurd?” Ik stond voor de deur van de Secretaris-Generaal van het Ministerie voor Regionale Samenwerking en wou gehoor geven aan zijn bevel om binnen te komen. Alleen had de deur geen klink meer, maar slechts een groot gat waarin je je hand kon steken om de deur open en toe te trekken.

Continue reading “Uit de boekenkast”