Nomen est omen

Anthony Weiner is een Amerikaans volksvertegenwoordiger in het huis van afgevaardigden. Weiner heeft een foto van een bobbel in zijn onderbroek op Twitter gezet. Per vergissing want de tweet met foto was niet voor het grote publiek bestemd maar wel voor slechts één dame onder zijn contacten. Weiner ontkent aanvankelijk alles en beschuldigt hackers van de foto op zijn account geplaatst te hebben, totdat zijn leugens niet meer houdbaar zijn. Vervolgens trekt Weiner het boetekleed aan en excuseert zich in de media voor zijn optreden en zijn communicatie hierover.

video
play-sharp-fill

Grappig is dat Weiner zijn naam uitspreekt als “wiener”, wat in het Engels schuttingtaal is voor het mannelijk geslachtsorgaan. Waarschijnlijk dacht hij: nog liever dat, dan geassocieerd te worden met “whiner”, want dat duidt op een klagerig persoon of zeurpiet. Na het bekijken van bovenstaande video zal je het met me eens zijn dat welke uitspraak ook gebruikt wordt, beide betekenissen van toepassing zijn. Je naam bepaalt je lot.

Peter

P.S. Heb jij ook een ongelofelijke drang om ongeoorloofde foto’s openbaar te maken, aarzel niet om me te contacteren voor plaatsing op deze blog.

Time warp

Gebouw B&CTijd en ruimte vormen een continuüm dat kan gebogen en gevouwen worden en waarbinnen een waarnemer zich discreet kan verplaatsen, relatief tot zulke factors als beweging en gravitatie. Na het aanschouwen van onderstaande foto’s bevind ik me terug op de campus van de VUB en bemerk met plezier dat de economische, sociale en politieke wetenschappen (ESP) nog steeds veilig opgeborgen zijn in het zo vertrouwde gebouw C en dat het rectoraat nog steeds die voorname sigaar is van waaruit kennisverwerving wordt aangestuurd.

Hier zal ik voor het eerst in aanmerking komen met het principe van vrij onderzoek. Principe dat overigens ingeschreven staat in de statuten van de VUB en dat zo goed verwoord wat ik reeds onbewust aanvoelde maar tot dan nog niet verwoord had gezien.

“Het denken mag zich nooit onderwerpen, noch aan een dogma, noch aan een partij, noch aan een hartstocht, noch aan een belang, noch aan een vooroordeel, noch aan om het even wat, maar uitsluitend aan de feiten zelf, want zich onderwerpen betekent het einde van alle denken”. (Henri Poincaré)

Het rectoraat

Peter

Tussenstation

Terwijl de Verenigde Staten zich opmaakt voor “Memorial Day” – de voorlaatste dag van mei waarop de gestorven soldaten worden herdacht – maken wij ons op voor een heuglijker dag: “Etienne’s Graduation” op dinsdag 31 mei 2011.

Zijn “Prom Night” – inclusief “date” en Hummer Limousine met plaats voor wel 20 personen – heeft hij al gehad, maar “Graduation” is ook iets voor de ouders om naar uit te kijken. Het betekent alvast dat je samen met je kind het station tussen middelbaar en hoger onderwijs veilig en met succes hebt bereikt. En vermits dit moment dra voorbij is, kun je toch maar best even halte houden, en de oneindige mogelijkheid aan sporen aanschouwen die leiden naar vooralsnog onbekende bestemmingen.

Continue reading “Tussenstation”

Chimay

Amerika houdt niet op me te verrassen, en deze keer in positieve zin. Op 7 mei hielden alle ambassades van de Europese Unie een opendeurdag. 4677 bezoekers – overwegend Amerikanen – kwamen een kijkje nemen in de Belgische ambassade. Nou ja, sommigen kwamen meer dan een kijkje nemen, ze kwamen ook wel proeven, en ik kan het weten, want ik stond aan de bierstand en schonk non-stop Orval, Leffe, Stella, Hoegaarden of Duvel. Meer was er niet, maar toch al een knap staaltje uit onze rijke biergeschiedenis zou ik zo denken.

Een Amerikaans koppel verraste me door naar een Chimay te vragen. Niettegenstaande hij het uitsprak als “She May”, was ik toch wel enigszins overdonderd door zoveel bierkennis. Ik moest de man teleurstellen maar hij antwoordde me met pretoogjes en lonkend naar zijn vriendin: “You know, it’s a damn pity, one she may, two she will”.

Continue reading “Chimay”

Een tussendoortje

Stack of Coins

Voor de mensen die van raadsels houden.

De context
– Je hebt zeven stapels van 100 munten.
– Elke stapel bestaat geheel uit valse munten of geheel uit goede munten. Er zijn geen mix stapels.
– Een goede munt weegt 10 gram en een valse 11 gram.

Jouw gereedschap
– Een precisieweegschaal die tot op de gram nauwkeurig weegt.

Continue reading “Een tussendoortje”

Tornado

Terwijl de tornado’s over Alabama raasden, heeft een andere storm mijn harde schijf geteisterd. Vermomd als een trojaans paard heeft hij lelijk thuisgehouden in het land van “bits” en “bytes”. Met een vernietigende kracht werden bestanden weggeblazen, programma’s ontworteld en “firewalls” omvergeworpen. Zelfs de veilige bunker “Reboot in Safe Mode” werd ontoegangelijk verklaard. Nooit eerder voelde ik me zo machteloos tegenover duistere IT-krachten.

Continue reading “Tornado”

Inside Job

Dit weekend heb ik deelgenomen aan de lentevergaderingen van de Wereldbank en het IMF. In de marge van de meetings heb ik er een Ierse collega/vriend tegengekomen die ik voor het eerst in Kampala heb ontmoet. Hij is terug in Ierland en werkt er voor de overheid. Tussen pot en pint (een Stella!) vertelde hij me dat zijn nettosalaris met 15% was verminderd als gevolg van de uitweg die de Ierse overheid zoekt uit de financiële crisis. Rekening houdende met andere maatregelen die hem nog te wachten staat – zoals een hogere belastingsaanslag – verwacht hij dat het totale effect op zijn loon 25% zal bedragen.

Continue reading “Inside Job”

Acoustic Africa

Acoustic Africa

Het Lisner Auditorium behoort tot de George Washington Universiteit. Het is een plaats waar we graag komen aangezien er vaak muziek, dans en andere culturele evenementen worden geprogrammeerd die bij onze smaak aansluiten. Donderdag jongsleden stond daar Acoustic Africa met Oliver Mtukudzi, Habib Koité en Afel Bocoum op de affiche. Het werd een spectaculaire show met focus op de rijkdom van de Afrikaanse gitaartraditie.

Continue reading “Acoustic Africa”

Frisco, LA and in between

LA Metro ArtSo, I’ve been to San Francisco … but forgot to wear some flowers in my hair”. Het is niet dat ik de aanhef uit het befaamde liedje van Scott McKenzie vergeten was, maar mijn huidige haartooi leent zich niet meer zo goed voor enige opsmuk met welke teelt dan ook. Deslniettemin heb ik genoten van Frisco. Het is een stad die leeft en waarin homo’s, junks, artiesten en gewone lui vredig naast elkaar gedijen.

Tussen Frisco en LA even gestopt in Cambria voor een bezoekje aan het nabij gelegen “Hearst Castle”. Dit kasteel bewijst waartoe Amerikanen met veel geld in staat zijn: het vermengen van verschillende neo-stijlen tot een afschuwelijk gedrocht. Eclectisch heet dat dan! Gelukkig waren er op een boogscheut van het kasteel ook nog de zeeolifanten te bewonderen. In San Simeon liggen er honderden van die vreemde wezens uit te rusten op het strand tot dat de grote trek zich inzet richting zee einde maart.

Continue reading “Frisco, LA and in between”

Atoomenergie

Atoomenergie? Nee, bedanktNa lange tijd duikt mijn geliefde sticker uit de begin jaren tachtig terug op: “Atoomenergie? Nee bedankt!”. Het heeft jammer genoeg een kernramp in Fukushima nodig gehad om mij wakker te schudden en mij te testen waarvoor ik nu werkelijk sta. Welnu, ik ben tegen kernenergie en zal het waarschijnlijk altijd blijven. En daar zijn verscheidene goede redenen voor te bedenken: 1. er bestaat nog altijd geen afdoende oplossing voor het opbergen van kernafval en 2. een kernramp is te beschouwen als een negatief publiek goed, want het is “non-rival”, “non-excludable” en “non-rejectable”, wat vrij vertaald betekent dat het iedereen treft, niemand uitsluit en niet kan vermeden worden. En productie van goederen die in een “worst case scenario” negatieve publieke goederen voortbrengen zouden simpelweg verboden moeten worden. Dit zou de ultieme “stress test” moeten zijn en niet, zoals nu, in hoeverre er rekening wordt gehouden met mogelijke risico’s omdat die vaak voorbijgaan aan menselijke fouten maar vooral omdat niet alle mogelijke huidige en toekomstige risico’s in een snel veranderende wereld uitputtend in kaart te brengen zijn.

Continue reading “Atoomenergie”