TTIP staat voor het “Transatlantic Trade and Investment Partnership“. Het is een handels- en investeringsverdrag dat momenteel onderhandeld wordt tussen Europa en de Verenigde Staten. Het onderstaand filmpje legt op ludieke, maar daarom niet mindere interessante wijze uit wat er op het spel staat. TTIP gaat o.a. over de gelijkschakeling van veiligheidsregels, maar ook over arbitrageprocedures. Als de gelijkschakeling van veiligheidsregels betekent dat de laagste/de minst veilige/de meest ongezonde regel de norm wordt, dan ben ik uiteraard tegen dergelijk verdrag. Als echter de meest veilige regels worden aangehouden, dan zou ik wel weer voor zijn. Beduidend meer moeite heb ik met de arbitrageprocedure, want die lijkt me niet transparant en gaat voorbij aan ons eigen rechtssysteem. Amper drie advocaten die beslissingen nemen achter gesloten deuren over uiterst complexe zaken gaat in tegen mijn gevoel van democratische rechtspraak.
Author: Peter Van Acker
Tafelen in Valletta
Een bezoek aan Malta is een ware aanrader. Vele boeken daarbij een verblijf in een resort buiten de hoofdstad Valletta en dat is m.i. een vergissing. Beter gebruik je de hoofdstad als uitvalsbasis voor tripjes naar de rest van het eiland. Valletta zelf heeft trouwens zoveel te bieden dat je die uitstapjes best beperkt. Wij hebben in de hoofdstad ook voortreffelijk getafeld. Hierbij onze top drie:
1. Trabuxu Bistro, South Street 8/9
Trabuxu is een sfeervolle bistro met petroleumkaarsjes op tafel. Ik zal deze resto niet licht vergeten aangezien ik er de menukaart in brand stak terwijl de gastvrouw onze wensen opnam. Heeft niet iedereen recht op zijn Mr. Bean moment?
Voor Trabaxu reserveer je best op voorhand, want het restaurant is niet groot en zit altijd vol. Hier heb ik het beste voorgerecht verorberd tijdens ons kort eilandbezoek: een salade met een lokale pittige blauwe romige kaas die wegsmolt op je tong. Mijn eega had kokkels als starter waarvan ik er ook nog eens de helft heb verorberd. 
Postmodern Jukebox
“Postmodern Jukebox”: hier moet je naar kijken en vooral naar luisteren! Dit is een groep van wisselende muzikanten rond Scott Bradley. Zij brengen hedendaagse nummers in een jasje van jazz, ragtime of swing. De videoclips van de groep gaan vaak viraal. Het nummer “All About That Bass” is intussen al meer dan 8 miljoen keer bekeken. Maar mijn voorkeur gaat uit naar “Burn”. De stem van de linkse zangeres in dat nummer doet me aan Amy Winehouse denken, de middelste heeft een goddelijke klank en doet me wegdromen in het niets, en de rechtse is gewoon leuk om naar te kijken.
Myanmar traffic
Wat moet het toch heerlijk zijn om absolute macht te hebben. In 1970 besliste Generaal Ne Win van de een op de andere dag de rijrichting in Myanmar te veranderen. Voortaan zou er rechts gereden worden. Er zijn twee theorieën over wat er aan de basis ligt van deze beslissing. Volgens de eerste zou de astroloog van de vrouw van de generaal gezegd hebben dat het land beter af zou zijn met rechts rijdend verkeer. Volgens de tweede theorie zou de generaal een droom hebben gehad dat het land van richting moest veranderen. Dit zegt natuurlijk ook iets over het interpretatieve vermogen van de generaal.
Een eigenaardige consequentie van die beslissing is dan ook dat je bij de oprijden van de enige echte autostrade die het land rijk is, eerder het gevoel hebt dat je op een afrit bent dan op een oprit. Eenmaal de autostrade bereikt, dien je een bocht van 180° te maken om de weg te vervolgen. Curieus!
Myanmar & boeddhisme
In het boeddhisme spreekt men niet van geboden, maar wel van leefregels. Het boeddhisme heeft er vijf:
-
- Not killing or causing harm to other living beings. This is the fundamental ethical principle for Buddhism, and all the other precepts are elaborations of this. …
- Not taking the not-given …
- Avoiding sexual misconduct …
- Avoiding false speech …
- Abstaining from drink and drugs that cloud the mind.
Lekker lang lezen
Ken je dat liedje van Meat Loaf: “Two Out Of Three Ain’t Bad?” Welnu, zo is het me recent ook literatuursgewijs vergaan.
1. Joël Dicker – De waarheid over de zaak Harry Quebert
“De waarheid over de zaak Harry Quebert” heb ik uitgelezen als een trein (toen de treinen nog snel en stipt waren!). Het is een intrigerend verhaal over een jonge schrijver, Marcus Goldman, die verwikkeld geraakt in een moordzaak waarbij zijn leermeester-professor, Harry Quebert, betrokken is.
Het verhaalt start met Marcus Goldman die een “writer’s block” heeft en zich voor hulp wendt tot Harry Quebert. Die is ietwat vereenzaamd en geeft graag advies aan zijn voormalige pupil. Dan wordt bij toeval in de tuin van Harry Quebert het stoffelijk overschot gevonden van een jonge vrouw samen met het originele script van het eerste boek van de professor. Alles wijst in de richting van Harry Quebert. De elektrische stoel dreigt…
Carll Cneut – In My Head
Ook als je maar één tentoonstelling wil zien dit jaar, dan kan ik je “In My Head” van illustrator Carll Cneut ten stelligste aanbevelen. De tentoonstelling loopt nog tot 10 mei in de Sint-Pietersabdij te Gent.
Een farmaceutisch raadsel
Stel je voor dat een je een ziekte hebt waarvoor je een uiterst duur experimenteel medicijn moet innemen. Je hebt twee containers waarin respectievelijk pillen van groep A en pillen van groep B zitten. Je moet dagelijks één pil van A combineren met één pil van B.
Enig nadeel is dat de pillen van groep A niet te onderscheiden zijn van de pillen van groep B. En ook weet je, zo hebben de doctors je verzekerd, dat inname van twee pillen uit groep B tot fatale hartklachten kan leiden.
Ben jij slimmer dan een chimpansee?
Beantwoord eerst de drie onderstaande vragen en bekijk daarna het filmpje. Ik ben vooral benieuwd naar je persoonlijke commentaar. En welke bedenkingen knoop je daar aan vast met betrekking tot humanitaire hulp en ontwikkelingshulp?
Een Grieks raadsel
Het is februari in een Grieks dorpje aan de kust van de Egeïsche Zee. Het regent en het dorpje lijkt verlaten. Het is een moeilijke tijd. De inwoners hebben allemaal schulden, en leven op krediet.
Plots verschijnt een rijke toerist en stapt het enige hotel van het dorpje binnen. Hij legt een bankbiljet van €100 als voorschot neer op de balie, en gaat naar de eerste verdieping om een kamer uit te zoeken.
De hoteleigenaar pakt vlug de €100, rent naar de slager om zijn schulden te betalen. De slager pakt die €100 aan, en gaat spoorslags naar de varkensboer om zijn schulden te betalen. Op zijn beurt rent die naar de verpachter van zijn stallen, en betaalt zijn schulden af. De verpachter haast zich naar de enige prostituee in het dorp die, vanwege de crisis, haar diensten op krediet aanbiedt … en betaalt haar zijn schulden. De prostituee haast zich naar het hotel, en betaalt de hotelier de kamerhuur die ze nog schuldig was. De hotelier legt de €100 weer terug op de balie.