Grey Gardens

Chiel van BerkelIn Dendermonde naar het theater: dat is nog eens iets anders. Ik had deze stad nog nooit bezocht. De eerste inwoner uit Dendermonde heb ik ontmoet in Paramaribo. En die bracht me aan het lachen omdat volgens hem Dendermondenaars altijd Gene Bervoetsmet de tanden dicht op elkaar spreken.

Maar goed, het lachen zou me vlug vergaan. Met de hele familie gingen we naar Gene Bervoets en Chiel van Berkel kijken die er in het Cultuurcentrum Belgica het toneelstuk “Grey Gardens” speelden. Dit stuk handelt over verpauperde adel, schone schijn en vergankelijkheid.

Continue reading “Grey Gardens”

De schoonheid van een drone

Wie kent er professor emeritus Etienne Vermeersch nu niet? Hij komt vaak op televisie en dan vooral in debatten over ethische standpunten. Naarmate de jaren verstrijken wordt hij echter meer en meer onhebbelijk, overtuigd van het eigen gelijk. Hij is een echte doordrammer geworden die het scherpe randje van de betweterigheid al lang heeft overschreden.

Nochtans is hij niet altijd zo geweest. Als professor aan de Universiteit Gent kon hij volle zalen trekken voor zijn colleges filosofie. Hij had daarbij veel aandacht voor de wetenschapsfilosofie inclusief de tak die zich bezighoudt met de wiskunde. Professor Vermeersch kreeg tranen in zijn ogen door de schoonheid van een differentiaalvergelijking. Dat was toch wel straffe kost!

Continue reading “De schoonheid van een drone”

Gentse straatkunst

Bué the Warrior is een bekende Gentse graffiti-artiest die thans muurschilderingen over heel de wereld maakt. Zijn vrolijke figuurtjes verblijden talloze grijze muren op deze aardkloot.

Bué the Warrior won in de zomer van 2015 de cultuurprijs van de stad Gent en als dank schonk hij onze fiere stede drie muurschilderingen. Eén werk maakte hij zelf in de Edmond Van Hoorebekestraat in Ledeberg, ter hoogte van de Colruyt.

Hij haalde bovendien drie gerenommeerde Mexicaanse straatartiesten naar Gent. Itzel Najera Luna werkte mee aan het werk aan de Colruyt. De andere twee, Jesus Benitez en Smithe Papas toverden dan weer een paar blinde muren aan de Kattenberg en de Victor Hortastraat om tot een visueel spektakel.

Gentse Straatkunst Route

Continue reading “Gentse straatkunst”

Statistiekje

Een nieuw jaar vangt aan. Ik hoop dat ik jullie kan blijven boeien met “intussen… BLOG”. De eerste post dateert nu al van 20 oktober 2007. We gaan dus het tiende jaar in van deze blog.

Vaak merk ik een zekere schroom bij de lezers om te reageren. Dit is nergens voor nodig. Jouw reacties maken het juist boeiender om door te zetten. Ik kijk er in elk geval naar uit.

Het ga jullie goed in 2016.

Continue reading “Statistiekje”

Nieuwjaarsgroet

Laten we in het komende jaar vooral veel mededogen hebben met de zwakkeren, de verplaatsten en de vluchtelingen. Vergeet de lijstjes vol goede bedoelingen die niet verder reiken dan onszelf. Doorprik de angst en leef ten volle. 2016 kan zoveel mooier worden dan wat het kneuzenbestel ons aanpraat, maar laten we niet vergeten : het begint bij ons. Laten we mekaar vinden in wat een veelbelovend jaar kan worden. Santé!

Peter

Verrassend

Wist je dat Einstein en koningin Elisabeth (de rode koningin) beide vioolspelers waren? En dat ze op het hof, weliswaar in kwartet, samen met elkaar gemusiceerd hebben? En dat ze nadien met elkaar levenslang gecorrespondeerd hebben?  De passie voor muziek liet een innige band tussen beiden toe.

Met ouder worden ontdek ik nieuwe muziek op steeds vreemdere manieren. Laatst in ‘De Afspraak’, op Canvas met Bart Schols, was er een kort hiphop fragment van Tourist LeMC. Nog nooit van gehoord, maar ik was onmiddellijk verkocht. Dit is genietbare hiphop van Vlaamse bodem. Luister maar even mee!

Tourist LeMC – Koning Liefde

Continue reading “Verrassend”

Vosdag

Luc De Vos heeft in Gent indruk gemaakt tijdens zijn ondermaans bestaan. Op de 52ste minuut zingen de supporters van KAA Gent tijdens elke thuismatch “Mia”, als een ode aan de te vroeg gestorven zanger. Hij werd amper 52.

Afgelopen zondag, 29 november, was het precies een jaar geleden dat hij zijn geliefde thuisstad met falende organen voorgoed verliet. En ook dit werd gevierd in de Vooruit, met aandacht voor zijn culinaire voorkeuren en zijn literaire en muzikale kwaliteiten. Het was Vosdag in Gent. Het literair programma kon me evenwel niet boeien. Ja, er waren een paar leuke kortverhalen, maar de beschouwingen over het leven en het literair talent van Luc De Vos was niet meer dan wat geneuzel van intimi. De man werd zowaar vergeleken, godbetert, met Reve en Carmiggelt. Kijk, postuum eren mag, maar overdrijven doet niemand goed, en in de eerste plaats Luc de Vos zelf niet.  Nee, geef me dan maar de muzikale intermezzo’s die de literaire blokken aan elkaar schakelden. Daar heb ik van genoten!

Continue reading “Vosdag”

De geopolitiek van emotie

De geopolitiek van emotie - Dominique MoisiNu het terroristenstof wat is gaan liggen, valt er al wat makkelijker over te schrijven. Toeval of niet, net voor de recente aanslagen in Parijs, waarbij 130 mensen het leven lieten, was ik enigszins verlaat begonnen in “De geopolitiek van emotie”, een non-fictie werk uit 2009 van Dominique Moïsi.

Ik heb de meest recente uitgave gelezen met een herwerkt voorwoord van de auteur dat dateert van na de aanslagen op Charlie Hebdo eerder dit jaar en eveneens in Parijs.

Moïsi laat ons zien dat emotie niet noodzakelijk alleen het individu of de groep betreft, maar ook dat het deel uitmaakt van een bredere cultuur. Hij toont op overtuigende wijze aan dat zowel de VS als de Europese landen beheerst worden door angst voor ‘de ander’, het verlies van de eigen nationale identiteit, en het verglijden van een absolute naar een gedeelde wereldmacht.

Continue reading “De geopolitiek van emotie”

Istanbul Ekspres

Ha, we waren er weer bij. Istanbul is in Gent nedergedaald. Gedurende 10 dagen is in de “Handelsbeurs” en “De Centrale” te horen wat muzikaal leeft in de culturele hoofdstad van Turkije.

De band die me het meest zal bijblijven is ongetwijfeld die van Ilhan Erşahin. Zijn muziek kenmerkt zich door een stomende beat op Westerse instrumenten met jazzy invloeden gemixt met Oosterse klanken. Een crossover waar je alleen maar blij van wordt. Voor al diegenen die het moeilijk hebben met het doorgronden van de cultuur van de ander, lijkt me een dergelijk muzikaal opstapje een ideaal begin. Het is niet al “tristesse” wat vreemd is. Integendeel, luister maar even mee!

Continue reading “Istanbul Ekspres”