Vraag je je soms ook af hoe jouw leven er zou uitzien indien je in het verleden andere keuzes had gemaakt. Zou je beter af zijn? Zou je gelukkiger zijn? Ik stel me zelf soms de vraag wat ik zou geworden zijn indien ik wiskunde i.p.v. economie aan de universiteit had gestudeerd. Zou ik dan nu op 55-jarige leeftijd nog steeds met krijt integralen op het bord toveren? Zou ik nog begeesterd zijn door het vak en de metier of allang uitgeblust? Of zou ik in Princeton achter het bureau van Einstein zijn beland, met tranen op de wangen, beroerd door de schoonheid van de differentiaalrekening. Wie zal het zeggen?
Author: Peter Van Acker
Thrillers
Een goed boek, daar krijg je toch geen genoeg van. Maar als je in het wild leest, zoals ik soms placht te doen, moet je behoorlijk wat geduld hebben vooraleer je weer op een parel stuit. En alzo is geschied!
Laura Lippman – Als ik weg ben
Dit boek zat bij een pakket van De Morgen. Vijf thrillers voor de prijs van twee. Goedkoop is vaak duurkoop, en zo is het me ook met deze aankoop vergaan, ik heb het alleen maar uitgelezen omdat ik koudweg vergeten was deze zomer genoeg leesplezier in de reistassen te proppen. En ook al omdat mijn eega niet snel genoeg vorderde in haar roman tijdens de trip.
Geen greintje spanning. Geen moment dat ik haastig de bladzijden omsloeg. Zodra ik klaar was, heb ik het boek gedumpt in een hotel in Ella (Sri Lanka), maar niet zonder een ander boek uit de kast te halen voor het vervolg van onze excursie. Op de achterflap las ik dat de auteur getrouwd is met een scenarist van “The Wire”. Welnu, die twee hebben alvast niet veel tips met elkaar uit uitgewisseld!
En, oh ja, het verhaal gaat over een verdwijning, maar dat kon je op de voorflap ook al lezen.
Grondwet

Vind je bovenstaande clip ook zo grappig? Maar toch is er meer aan de hand. Waarschijnlijk vind je ook dat het Oegandees parlement de grondwet niet mag veranderen opdat de huidige president Museveni er nog een termijn kan bijdoen? Museveni zit er al sinds 1986. Thans verhindert de grondwet dat personen die ouder zijn dan 75 zich nog kandidaat kunnen stellen voor het presidentschap. En Museveni zal die limiet vlotjes gepasseerd zijn bij de volgende verkiezingen. Daarom wil hij graag dat het parlement nu de grondwet aanpast. Maar als het parlement dat in de volgende weken met een vereiste meerderheid doet, wat moet dan onze houding zijn? Zijn de democratische regels dan niet gerespecteerd?
Peter
no worry…
Bij uitstek het leukste dat ik deze week gehoord heb. Eenvoudig en toch weer niet…

Peter
Een streepje muziek
Je hoeft niet altijd te betalen voor goede muziek.
Mo & Grazz. Hij is een Gentenaar en zij komt uit Philadelphia. Hij is een scratcher en zij een zangeres. Ik heb ze laatst gezien in “Jazz in ‘t Park” en ze hebben er de pannen van het dak gespeeld. Luister maar mee naar een beetje authentieke soul.
Vulfpeck daarentegen spelen funk. Deze groep wordt niet gedraaid op de radio, maar hun concerten trekken volle zalen. Zij hebben Spotify in 2014 een loer gedraaid door Sleepify – een album met 10 geluidloze nummers van 30 seconden – op de muziekdienst te plaatsen. Vervolgens hebben ze hun fans gevraagd zoveel mogelijk naar het “stille” album te luisteren. De stunt heeft hen geen windeieren gelegd. Spotify betaalt per beluisterde klik en de band verdiende alzo 20.000 USD. Los daar van hebben ze best wel wat aardige nummers.
Made in Belgium
Soms moet je echt naar het buitenland om iets te leren over je eigen land. Zo ontdekte ik in Sri Lanka een auto waarvan ik nog nooit gehoord gehad. Maak kennis met de Pipe! Made in Belgium. En ja, het logo was wel degelijk een pijp. De Pipe werd aan het begin van de 20ste eeuw vervaardigd in Brussel. Naar het schijnt hadden Leopold II en Albert I ook een Pipe. Het waren voor die tijd zeer moderne wagens en de Pipe werd naar vele landen geëxporteerd, maar tijdens de eerste wereldoorlog werd de fabriek gedeeltelijk verwoest. Pogingen tot een doorstart na WO I kenden evenwel geen groot succes.
Boeddha in Sri Lanka
Zo is het wel genoeg geweest. In Anuradhapura staarden ze allen beaat naar de hoogste takken van een boom. Zo’n boom waarvan aangenomen wordt dat Boeddha er onder leviteerde. Kortom, een heilige boom dus. En in Kandy verdrongen de gelovigen zich voor een schrijn waarin de tand van Boeddha wordt bewaard. Even vreesde ik voor een stampede wanneer het schrijn werd geopend, en het relikwie zichtbaar werd. Let wel het relikwie, en niet de tand, want het relikwie bestaat uit meerdere doosjes die in elkaar passen, en slechts het kleinste doosje bevat de tand. Alle doosjes blijven uiteraard ongeopend. En voor zoveel zottigheid staan de mensen hier met honderden geduldig aan te schuiven. In een andere tempel wordt mijn vrouw de toegang geweigerd omdat haar mouwen net iets te kort zijn. “The rules are in the eye of the beholder”.
Out of blog
Zomeroverbrugging
Heb je een paar ideeën nodig om de rest van de zomer al lezend te overbruggen, dan staan hieronder al vast wat tips over “wat zeker niet”, “wat misschien” en “wat zeker wel” te lezen. Hopelijk heb je er iets aan. Laten me ook weten waar jouw ogen thans over rollen!
Gregory David Roberts – The Mountain Shadow
Oh, dit boek kwam als een totale verrassing. Slechts bij toeval kreeg ik te horen dat Gregory David Roberts een opvolger had bedacht voor zijn meesterlijk debuut “Shantaram”. Dat boek had me volledig ingepalmd. Ik heb het toen meer geademd dan gelezen.
En nu, is er dus de opvolger: “The Mountain Shadow”. De enige gelijkenis met zijn voorganger is dat het ook een dikke turf is van een kleine 900 bladzijden, maar daar houdt het dan ook zo wat mee op. Dit boek is verveling op papier. Het hoofdpersonage is tweedimensionaal geworden, een schurk die van zijn motorfiets houdt, wiens liefje onbereikbaar blijft en af toe wat nood heeft aan wat keukenfilosofie op de top van een berg ergens buiten Mumbai. Nee, hier ben ik niet warm van geworden.
Aan al wie “Shantaram” reeds gelezen heeft: koester de herinnering, maar laat de “Mountain Shadow” links liggen!
Ghent – the past is back
Tijdens de lunchpauze ga ik vaak eens wandelen in het park voor het koninklijk paleis in Brussel: het Warandepark. Tot mijn verbazing loopt daar nu een openluchttentoonstelling rond de Duitse negatieven. Het betreft negatieven van foto’s uit WO I. Je kan er het Belgisch artistiek erfgoed door de lens van de Duitse bezetter zien. De expo biedt een bloemlezing van de mooiste opnames die door de bezetter in België werden gemaakt.