Author: Peter Van Acker

Blind Jam

Weet je wat me dit jaar op televisie bijzonder geboeid en bij wijlen ontroerd heeft? Dat is het “Blind Jam”-fragment tijdens “Iedereen Beroemd” op TV één. Tijdens “Blind Jam” spelen drie artiesten – die elkaar niet zien en niets hebben voorbereid – met elkaar. Onderstaande fragmenten zullen het vlug duidelijk maken. Wat de TV-makers er niet bij vertellen, is dat het ook vaak muzikanten zijn met verschillende achtergronden. En wat blijkt? Niets belemmert hen om samen spontaan iets te creëren. De taal van muziek is universeel en misschien moeten we wel allemaal iets meer zingend en spelend door het leven gaan.

Blind Jam I;Blind Jam II;Blind Jam III
play-sharp-fill

Blind Jam I

Blind Jam II

Blind Jam III

Peter

P.S. : Het is me bijna ontglipt, maar dit is het 400ste bericht op intussen… BLOG. Santé.

Gerhard Richter

Gerhard Richter - Strip

De kenners hadden het natuurlijk al lang gemerkt. De “banner” van mijn blog is nu al tweeweken lang een uitsnede uit “Abstraktes Bild” van Gerhard Richter. Maar nog beter vind ik van dezelfde kunstenaar het werk met als titel “Strip”. Ik lees in de brochure  dat dit een onmetelijk werk is zonder centrum. Het kan zich onmogelijk in ons geheugen vastzetten. In tegenstelling tot met de hand geschilderde kleuren toont deze strepenprint achter glas niets meer dan een digitale index, een overdracht van binaire informatie.

Continue reading “Gerhard Richter”

Simpson’s Paradox

Simpson's Paradox

Het is al weer veel te lang geleden. Hier komt nog eens een raadsel. Een makkie! Of toch niet?

Twee nieuwe medicijnen (Stoneyminator & Calrencraser) worden getest op hoe goed ze werken bij de behandeling van nierstenen. Er wordt een onderscheid gemaakt tussen kleine en grote nierstenen. De resultaten na 350 “trials” voor elk medicijn zien er als volgt uit:

Continue reading “Simpson’s Paradox”

Need your love

Ha, hier sta ik dan, als haringen in een ton, in een te kleine concertzaal, midden een schare twintigers en dertigers. Ik ben korzelig. Eindeloos schuiven de concertgangers van links naar rechts. En dan weer omgekeerd. Nu eens met een kartonnen dienblad vol met biertjes en dan weer zonder, op zoek naar vrienden aan de andere kant van de zaal. Vreemde mensen schurken tegen me aan. Ellebogen duwen in mijn rug. Kerels die een kop groter zijn dan ik houden onachtzaam voor me halt. Zicht is weg. Ik kan me niet herinneren dat dit me vroeger hinderde.

Continue reading “Need your love”

Bill Frisell

Ik ben verwonderd. We zijn hier aan het eind van het concert en het publiek wil meer, terwijl ik juist minder wil. Bill Frisell en zijn kompanen hebben mijn gehoor geteisterd. Met hun atonale klanken hebben ze mij pijn gedaan. Ik verdraag het niet. Hoeveel wanklanken kunnen een gitarist, twee violisten en een cellist samen voortbrengen? Sinds kort ken ik het antwoord: mateloos veel en veel te lang! En ook al convergeert hun muziek na een tijdje tot een meer harmonieus samenspel, voor mij blijft het muzak: op zijn best goed voor de supermarkt, op zijn slechtst geschikt voor de pijnbank.

Continue reading “Bill Frisell”

Wat als …

Vraag je je soms ook af hoe jouw leven er zou uitzien indien je in het verleden andere keuzes had gemaakt. Zou je beter af zijn? Zou je gelukkiger zijn? Ik stel me zelf soms de vraag wat ik zou geworden zijn indien ik wiskunde i.p.v. economie aan de universiteit had gestudeerd. Zou ik dan nu op 55-jarige leeftijd nog steeds met krijt integralen op het bord toveren? Zou ik nog begeesterd zijn door het vak en de metier of allang uitgeblust? Of zou ik in Princeton achter het bureau van Einstein zijn beland, met tranen op de wangen, beroerd door de schoonheid van de differentiaalrekening. Wie zal het zeggen?

Continue reading “Wat als …”

Thrillers

Een goed boek, daar krijg je toch geen genoeg van. Maar als je in het wild leest, zoals ik soms placht te doen, moet je behoorlijk wat geduld hebben vooraleer je weer op een parel stuit. En alzo is geschied!

Laura Lippman – Als ik weg ben

Laura Lippman - Als ik weg benDit boek zat bij een pakket van De Morgen. Vijf thrillers voor de prijs van twee. Goedkoop is vaak duurkoop, en zo is het me ook met deze aankoop vergaan, ik heb het alleen maar uitgelezen omdat ik koudweg vergeten was deze zomer genoeg leesplezier in de reistassen te proppen. En ook al omdat mijn eega niet snel genoeg vorderde in haar roman tijdens de trip.

Geen greintje spanning. Geen moment dat ik haastig de bladzijden omsloeg. Zodra ik klaar was, heb ik het boek gedumpt in een hotel in Ella (Sri Lanka), maar niet zonder een ander boek uit de kast te halen voor het vervolg van onze excursie. Op de achterflap las ik dat de auteur getrouwd is met een scenarist van “The Wire”. Welnu, die twee hebben alvast niet veel tips met elkaar uit uitgewisseld!

En, oh ja, het verhaal gaat over een verdwijning, maar dat kon je op de voorflap ook al lezen.

Continue reading “Thrillers”

Grondwet

video
play-sharp-fill

Vind je bovenstaande clip ook zo grappig? Maar toch is er meer aan de hand. Waarschijnlijk vind je ook dat het Oegandees parlement de grondwet niet mag veranderen opdat de huidige president Museveni er nog een termijn kan bijdoen? Museveni zit er al sinds 1986. Thans verhindert de grondwet dat personen die ouder zijn dan 75 zich nog kandidaat kunnen stellen voor het presidentschap. En Museveni zal die limiet vlotjes gepasseerd zijn bij de volgende verkiezingen. Daarom wil hij graag dat het parlement nu de grondwet aanpast. Maar als het parlement dat in de volgende weken met een vereiste meerderheid doet, wat moet dan onze houding zijn? Zijn de democratische regels dan niet gerespecteerd?

Peter

Een streepje muziek

Je hoeft niet altijd te betalen voor goede muziek.

Mo & Grazz. Hij is een Gentenaar en zij komt uit Philadelphia. Hij is een scratcher en zij een zangeres. Ik heb ze laatst gezien in “Jazz in ‘t Park” en ze hebben er de pannen van het dak gespeeld. Luister maar mee naar een beetje authentieke soul.

Mo & Grazz – Move On

Vulfpeck daarentegen spelen funk. Deze groep wordt niet gedraaid op de radio, maar hun concerten trekken volle zalen. Zij hebben Spotify in 2014 een loer gedraaid door Sleepify – een album met 10 geluidloze nummers van 30 seconden – op de muziekdienst te plaatsen. Vervolgens hebben ze hun fans gevraagd zoveel mogelijk naar het “stille” album te luisteren. De stunt heeft hen geen windeieren gelegd. Spotify betaalt per beluisterde klik en de band verdiende alzo 20.000 USD. Los daar van hebben ze best wel wat aardige nummers.

Vulfpeck – 1612

Continue reading “Een streepje muziek”