Author: Peter Van Acker

Wat gelukkig maakt

Hieronder een fragment uit een interview met psychiater Damiaan Denys in De Morgen van zaterdag 31 oktober.

Damiaan Denys“Jazeker. Wat gelukkig maakt, heeft vaak te maken met zeldzaamheid. Je geniet volop van een mooie plek, een lekker stuk taart omdat je dat niet de hele tijd kunt doen. Maar wij gaan ons dat dan toe-eigenen. We kopen een huisje op die mooie plek. We laten die taart wekelijks leveren. Dankzij de technologie is bijna alles meteen mogelijk zonder eerst een beetje moeite te doen. Zo schep je je eigen ongeluk. De lastige waarheid zou kunnen zijn dat mensen die in een minder comfortabele omgeving opgroeien mentaal meer weerstand hebben en zich dus minder snel ongelukkig voelen.”

Op 27 en 28 oktober was ik waarnemer tijdens de nationale verkiezingen. Met de hele equipe van de ambassade verblijven we in een van de vele resorts op Zanzibar. Die zijn thans bij gebrek aan toeristen spotgoedkoop. Op de laatste dag zegt mijn chauffeur tijdens het ontbijt spontaan het volgende:

Meiye“Balozi, ik moet je werkelijk dankbaar zijn. Dit verblijf, in deze lodge, dat heb ik nog nooit meegemaakt. Ik heb gisteren mijn moeder gebeld en had geen woorden om te beschrijven wat ik hier zie en hoe ik me voel. Ik heb geslapen in een kamer met een tv, voor mij alleen, met een aparte badkamer er bovenop. Ik trek alleen maar foto’s om dit alles niet te vergeten: foto’s van het zwembad, van het buffet, van de bar, van het strand en van mijn kamer. Ik ben in Europa!”. Dat laatste zegt ze werkelijk: “Niko Ulaya”. De tranen rollen uit haar ogen. Er zitten nog twee lokale medewerkers aan de tafel en die lachen vrolijk mee, maar ook hun ogen zijn vochtig, want ze herkennen waar het plezier van mijn chauffeur vandaan komt.

Peter

Summertime

Astrid zong onverwacht een liedje mee met de houseband van het Golden Tulip hotel in Dar Es Salaam. En plots werd het helemaal stil. Luister maar even mee! De manager van het hotel stuurde er nadien zijn persoonlijke assistente op uit om Astrid regelmatig te laten optreden in zijn etablissement.

video
play-sharp-fill

Peter

Perspectief

MwanamkeIk denk soms terug aan de stagemeester aan het begin van mijn diplomatieke carrière die zomaar koudweg poneerde dat het aanleren van een vreemde taal met een ander tekenschrift na je veertigste zo goed als onmogelijk was. Toen was ik enigszins sceptisch tegenover die stelling, maar nu weet ik wel beter. Meer nog, ik vraag me zelfs af of het leren van een andere taal met hetzelfde tekenschrift maar met een totaal andere grammaticale structuur nog wel tot de mogelijkheden behoort.

Je hebt het vast al door. Ik ben me het Swahili aan het eigen maken en … euh … het loopt niet als een trein. In het Swahili kunnen ze zowat alles in het werkwoord stoppen. Het onderwerp, de tijdsaanduiding, het lijdend voorwerp, de negatie, het voorzetsel, de wederkerigheid, de oorzakelijkheid, het vragend voornaamwoord, etc. kan allemaal deel uitmaken van dat ene werkwoord. Met één woord kan je dus relatief veel zeggen.

Continue reading “Perspectief”

Agro-ecologie

Balozi wa UbelgijiIk ben hier in het noorden van Tanzania in goed gezelschap. Ik ben hier samen met Professor Marc Dufumier, de Franse goeroe van de agro-ecologie. We bezoeken samen een boerderij waar de principes van dergelijke landbouw worden toegepast.

Op het erf word je onmiddellijk begroet door een klassieke mesthoop. Die wordt deels gevoed door de varkens die iets verderop worden gekweekt. Daarna volgt een kleine bananenplantage met veel aandacht voor de nodige ruimte tussen de aanplanten. Op de schutting groeien passievruchten, en bovenop staan talrijke bijenkorven. Die zorgen niet alleen voor honing maar houden ook de olifanten weg. Na de bananenplantage diverse soorten groenten, waaronder Night Shade of Africa, een soort spinazie. Het boertje heeft tevens een kolom gevuld met mest waartegen hij dezelfde bladgroente kweekt, maar dan op een meer  waterefficiënte manier. Voor de andere groenten heeft hij een irrigatiesysteem uitgewerkt, gebaseerd op zwaartekracht en dat de velden met opgevangen regenwater besproeid.

Dit boertje is goed aan het boeren, geen twijfel mogelijk!

Continue reading “Agro-ecologie”

Ruanda-Urundi-Tanganyika

German East AfricaMinister of Foreign Affairs, Palamagamba Kabudi

Ik zit hier bij de Minister van Buitenlandse Zaken en plots neemt het gesprek een geschiedkundige duik. “Je weet ongetwijfeld,” zegt hij, “dat de Belgen de Duitsers hebben verslagen in 1916 nabij Tabora.” “Maar,” vervolgt hij, “na de oorlog waren de Belgen helemaal niet geïnteresseerd in het beheer van het deel van Duits Oost-Afrika dat ze hadden ingenomen. Ze waren geïnteresseerd in een gebiedsuitbreiding nabij de monding van de Congo-rivier.”

Continue reading “Ruanda-Urundi-Tanganyika”

Poverty trap

We zitten hier op Pemba, het kleine broertje van Unguja. Samen vormen deze twee eilanden Zanzibar. Pemba is voor 95% islamitisch, en waarschijnlijk voor een even groot percentage afhankelijk van de landbouw en de visserij. Hier verbouwen ze o.a cassave, zoete patat en kruidnagel, plukken ze diverse soorten fruit, waaronder de voor het eiland unieke bosvrucht bongo, planten en oogsten ze zeewier, en zorgt de dagelijkse visvangst voor de nodige proteïnen. Maar meer dan dat is het niet. Het is een bestaanseconomie, precies genoeg om te overleven.

Continue reading “Poverty trap”

Let me challenge you!

Let me challenge you!

Mo IbrahimModerne tijden zijn het. Ik heb deze week wederom deelgenomen aan een videoconferentie – de zoveelste inmiddels – maar deze online meeting werd georganiseerd door de Tanzaniaanse “CEO Round Table”, zeg maar de organisatie van de belangrijkste pieten uit het lokale bedrijfsleven. De gastspreker was Mo Ibrahim, een Soedanese biljonair, die een causerie hield rond leiderschap vanuit zijn bureau in Londen.

Mo Ibrahim is vooral gekend omwille van de prijs die naar hem vernoemd wordt. Die prijs wordt toegekend aan Afrikaanse staatshoofden die vrijwillig het politieke leven verlaten na een regeerperiode van normale duur. Evenwel moet hun beleid ook als excellent geboekstaafd staan. De prijs is dus niet te beschouwen als een soort van pensioen voor staatshoofden die vrijwillig opstappen. Aan het gevoerde beleid onder hun verantwoordelijkheid moet ook het predicaat van uitmuntendheid kunnen worden gehecht.

Continue reading “Let me challenge you!”

Drie boeken

Ha, er bestaat nu een populaire podcast van Wim Oosterlinck waarin bekende Vlamingen drie boeken komen bespreken die ze graag hebben gelezen. Trouwe intussen… BLOG lezers komen op dat gebied hier al langer aan hun trekken. We serveren alvast volgende drie turven voor de nazomer.

1. Bart Van Loo – De Bourgondiërs

Bart Van Loo-De BourgondiërsJe gaat het niet geloven, maar waar het onderwijs niet in geslaagd is: mij duurzame interesse voor geschiedenis bijbrengen, daar slaagt Bart Van Loo zonder enige moeite in met zijn boek over de Bourgondiërs. En het blijft ook nog kleven. Zonder mijn hersenen te pijnigen, kan ik ze in de juiste volgorde opsommen: Filips De Stoute, Jan Zonder Vrees, Filips De Goede, Karel De Stoute, Maria Van Bourgondië, Filips De Schone, en Keizer Karel; en eveneens kan ik ze in het juiste tijdsvak plaatsen: zo ongeveer van het midden van de veertiende eeuw tot het midden van de zestiende eeuw. Uiteraard kom je te weten waar het begrip “leven als een bourgondiër” vandaan komt, maar je krijgt ook nog eens de etymologische betekenis van een hele rits woorden en uitdrukkingen mee, zoals de herkomst van “burger”, “Gent”, “banlieue”, “een lans breken”, etc. En wat zijn historische vertelling me vooral geleerd heeft, is dat de Bourgondiërs hun rijk gestaag uitbreidden door huwelijken en door strijd, maar ook door slim en berekend overwonnen steden in het gareel en productief te houden.

Continue reading “Drie boeken”

Colour beats politics

Soms mis ik de Verenigde Staten. Niet omdat het zo’n verdeeld land is en daar een halve gare rondloopt die de tegenstellingen verder aanwakkert, maar wel omdat het een land is waar ook veel inventiviteit heerst, waar je interessante debatten kan volgen, naar boeiende radio kan luisteren, waar nog hoorspelen in het theater gebracht worden, waar je makkelijk kan kiezen uit een avondje live blues, country of jazz, en waar een combinatie van kleur het dilettantisme van de nationale politiek kan overstijgen in een creatieve explosie. Met de vinger in de neus en telkens opnieuw. Wanneer zal dit ooit door iedereen begrepen worden?

Continue reading “Colour beats politics”

Corona rules … the world!

Het lijkt er op dat President Magufuli van Tanzania gegokt … en gelijk gekregen heeft. Hij heeft voorrang gegeven aan de economie en niet (of minder) aan de bestrijding van de covid-19 pandemie. Het is niet zo dat er hier geen besmettingen zouden zijn, maar wel minder als gedacht, en de hospitalen worden (of werden) niet overspoeld. Over de reden waarom dit zo is, wordt alvast druk gespeculeerd. Ik som er enkele op:

    • bevolkingsstructuur met een overwicht aan jongeren die eenmaal besmet waarschijnlijk veeleer asymptomatisch zijn;
    • veel mensen leven overwegend buiten;
    • transmissie is moeilijker in een heet en vochtig klimaat;
    • verhoogde immuniteit onder een bevolking die regelmatig in contact komt met allerlei desastreuze ziekten zoals malaria, dengue, ebola, etc.;
    • nog steeds TB-vaccinatie na geboorte;
    • circulatie van een mildere corona variant in Oost-Afrika eind vorig jaar/begin van dit jaar die een immuunreactie veroorzaakt tegen de meer dodelijke variant;
    • en nieuwe inzichten in de “herd”-theorie die een veel lagere drempel dan 65% vooropstelt.

Continue reading “Corona rules … the world!”