Waarom rijdt men links in Suriname?

Suriname traffic

Heb je je al ooit afgevraagd waarom er in Suriname links wordt gereden? En dit in een voormalige Nederlandse kolonie! Een eenduidig antwoord bestaat niet, maar er zijn wel meerdere elementen die een begin van antwoord kunnen vormen.

1. Voor de tijd van Napoleon reed men in Nederland met paard en kar of koets links. Die praktijk zou teruggaan tot de riddertijd, waarbij een ruiter links reed om makkelijk met het zwaard in de rechterhand een tegenligger te kunnen vellen. Het is pas Napoleon die rechtsrijden heeft geïntroduceerd.

2. Suriname was tijdens de Napoleontische oorlogen tweemaal onder Brits bestuur: van 1799 tot 1802 en van 1804 tot 1814/15. Het zou onder die laatste periode geweest zijn dat de Britten het links rijden hebben opgelegd.

3. De eerste wagen in Suriname kwam uit buurland Guyana, toen nog een Britse kolonie. De wagen behoorde toe aan meneer Beuno de Mesquita en die reed links, en die praktijk is nooit meer veranderd.

Daarom is de reden voor het links rijden in Suriname waarschijnlijk een combinatie van een historische praktijk, kort Brits bestuur tijdens de Napoleontische tijd en mogelijk de vroege invoering van de gewoonte doordat de eerste autobezitter links reed. Het feit dat buurland Guyana ook links rijdt, droeg waarschijnlijk ook bij aan de instandhouding van deze gewoonte.

Peter

Wensen

Peter

Er zijn natuurlijk de obligate wensen, en ik wil er niet aan voorbijgaan, dus eerst en vooral een goede gezondheid toegewenst, alsook uitstekende familiale relaties en een uitgebreide vriendenkring en uiteraard genoeg bestaansmiddelen.

Maar dit jaar wens ik ook idereen een flinke portie “weerwerk” toe, want er zijn er die geloven dat er zoiets bestaat als een “deep state”, die ervan overtuigd zijn dat we ons eerst flink wat pijn moeten doen vooraleer we het beter kunnen hebben, die de industrie weer ongenuanceerd boven het klimaat verheffen, die het alleen nog hebben over omvolking en bewust aan onze menselijkheid voorbijgaan, die wegkijken van het ene oorlogstafereel en verontwaardigd zijn over het andere. Dat we de kracht mogen vinden daar blijvend tegen in te gaan.

Peter

P.S.: En laten we onze oren sluiten voor de politieke ideeën van Elon Musk, en alle andere niet-verkozen techmiljardairs!

1,2,3 : crime it is!

Je kan moeilijk in Azië wonen en zomaar achteloos voorbijgaan aan het literair talent dat hier voorradig is. Aangezien ik van krimi’s hou, ben ik eens gaan rondneuzen wie hier wat doet op dit terrein, en zodoende ben ik terecht gekomen bij twee interessante auteurs uit Singapore: Shamini Flint en Ovidia Yu.  Evenwel heb ik de lokale leespartij royaal overgoten met een Vlaamse saus!

One time “SShamini Flint - Inspector Singh Investigates A Most peculiar Malaysian Murderhamini Flint”

“A most peculiar Malaysian murder” is het eerste boek in de reeks “Inspector Singh investigates”.  En dat deze moordzaak zich afspeelt in Maleisië was voor mij een extra troef. Het verhaal draait rond een bekend Singaporees model dat in Maleisië tot de doodstraf is veroordeeld voor de moord op haar echtgenoot.

Dit detectiveverhaal is interessant omdat het een inkijk geeft in de Maleisische samenleving. Je leest er wat de consequenties zijn van een gemengd huwelijk tussen een Singaporese vrouw van Chinese afkomst en een moslim uit Maleisië. Zo heb je in Maleisië, waar de Islam de officiële godsdienst is, als niet-islamitische vrouw sowieso weinig rechten als het op een scheiding aankomt. 

Eveneens wordt de ontbossingsproblematiek in Borneo belicht en krijgt het zelfs een bijzondere plaats in de afwikkeling van het verhaal.

Continue reading “1,2,3 : crime it is!”

Jeroen Olyslaegers

Dit jaar was Jeroen Olyslaegers te gast op de Belgische residentie voor een literaire avond met de Nederlandstalige gemeenschap. Wat een plezier om hem op de residentie te hebben. Een kenmerk omschrijft deze auteur misschien nog het best: “waarachtig”.

Zijn recente boeken – “Wil” en “Wildevrouw” – had ik al lang achterover gehesen, zelfs nog vooraleer van zijn komst naar Kuala Lumpur sprake was. Maar ter voorbereiding had ik wel naar de volledige podcast over “De Wereld van Wildevrouw” op de site van de VRT geluisterd. Voor wie van geschiedenis houdt, en dan al zeker van onze Vlaamse gouden eeuw, is dit een echte aanrader. Daarvan heb ik genoten.

Een ding zal ik blijvend onthouden uit zijn presentatie: hoe makkelijk het nu ook is om een oordeel te vellen over de keuzes van onze voorgangers, zo weinig zijn we ons bewust van de keuzes die wij nu maken en waarover wij later zullen geoordeeld worden door onze nakomelingen.

Peter

Me, Jeroen Olyslaegers en Karl Godderis

COP29

Ik heb al een tijdje mijn keyboard laten rusten, verbaasd over de wereld rond mij heen die ik met moeite nog herken. Ook zie ik mensen afhaken, alsof niets nog zin heeft. Eerst was er Anuna De Wever die alle huidige klimaatinspanningen wegzet als gerommel in de marge. En dan was er de klimaatexperte Valérie Trouet die er de brui aan geeft. En geef ze maar eens ongelijk!

Continue reading “COP29”

Bidayuh chant

We zijn hier in op het eiland Borneo en bezoeken het “Annah Rais Longhouse”. Een “longhouse” is een typische woonvorm van de Bidayuh – een inheemse groep uit het zuiden van deelstaat Sarawak – waarbij wel 30 families in een soort aaneengekoppeld houten paaldorp wonen.

Toch is het niet de woonvorm die ons bezoek zo interessant maakt, maar wel een toevallige ontmoeting met een van zijn bewoners, Arthur Borman genaamd. Wat begon met een gesprek over een cacaoboom, waarbij we werden uitgenodigd te proeven van het verse vruchtvlees, eindigde met een miniconcert op een wel heel bijzonder instrument: de Pratuokng.

Continue reading “Bidayuh chant”

Van Darwin naar Adelaide

We zijn weer een ervaring rijker. Van noord naar zuid in Australië en dat met een huurwagen, een binnenlandse vlucht, een luchtballon en een mobilhome. We hebben honderden kilometers “niets” gezien, en dat maakt het juist zo aantrekkelijk. We hadden gehoopt tussen kuddes kamelen of kangoeroes terecht te komen, maar we hebben alleen van die laatste een paar aangereden exemplaren langs de kant van de weg zien liggen. Maar gelukkig was er de natuurpracht van Kakadu nationaal park, de schoonheid van Ayers Rock en het onverwachte van het mijnstadje Coober Pedy, waar 70% van de bevolking ondergronds woont, omdat het er in de zomer gewoonweg te heet is. En dan ook niet te vergeten zijn de talrijke “road trains” die ons pad gekruist hebben, dat zijn in feite trucks die zodanig “oversized” zijn dat het net treinen lijken. Tot slot hebben we ons laten verdwalen in Adelaide waar we heerlijk gechineesd hebben, maar vooral met verbazing gekeken hebben naar de reuzevleermuizen die daar sommige parken bevolken.

Peter

video
play-sharp-fill

Cahills CrossingNitmiluk GorgeSaltwater crocodile in Kakadu National ParkHot air balloon in Alice SpringsUluru (aka Ayers Rock)Picture spot at UluruRoad TrainDigging for opalUnderground orthodox church of Coober PedyContemplating mining ourselvesCoober Pedy underground museumAt the entrance of Adelaide ZooPilotus exaltatus (aka pink mulla mulla)State Library of South AustraliaState Library of South Australia

Fauna en flora van Australië

Er valt in Australië heel wat te ontdekken. Kijk maar even mee met de kiekjes hieronder.

Maar wist je dat ze in Australië twee soorten krokodillen hebben: zoetwater- en zoutwaterkrokodillen. Laat je echter niet door de naam misleiden: zoutwaterkrokodillen komen zowel in zout-, brak- als zoetwater voor. En de zoutwaterkrokodillen zijn de gevaarlijke beestjes, die discrimineren niet en lusten mensenvlees. Zoetwaterkrokodillen daarentegen zijn kleiner, hebben een smallere bek en zijn niet geinteresseerd in de plonsende medemens.

Continue reading “Fauna en flora van Australië”