intussen... POEZIE

Leg me eens uit

Leg me eens uit:
hoe krijg je zoveel vrouw
in slechts één lijf
en
hoe doe ik dat dan;
hoe wordt ik ooit
het equivalent aan man?

Pieter Staes

Helden op sterk water

Wij waren helden
op sterk water
toen wij nog droomden
van te vechten.

Wij gingen sterven
opdat later.
Wij gingen strijden.
Wij zouden schrijven.

En nu, ineens,
een handvol eeuwen,
jaren later,

hangen wij verdwaasd nog rond,
in shock, in coma en doofstom.

Wij zullen vechten
maar wat trager.
Wij blijven schrijven
ongenadig.

Pieter Staes

Força (N. Furtado)

schrijf
zoals de honden blaffen:

’s avonds
laat
en agressief

en masse
met kracht
en zonder lief

maar laat die tanden zien
zet recht dat nekhaar
grom alsof je alles weet

verstoord
verstoten
onvolkomen

schrijf als dolle honden woest
huil om alles dat ooit moest

schrijf
en laat vannacht
je tanden zien
jagend op
een schim,
wat pracht

Pieter Staes

Ach wat

Ach wat,
ik schrijf het allemaal gauw op
pak in
verzend
wat hier nog rondzwerft
aan doelloze emoties.

Ik haal de borstel
door mijn taal,
mest deze stal
vol liefstes uit,
de schuur vol schurft,
de supermarkt
van solden.

Een kampvuur
van verlangens.

Een vreugdevuur
vol vroeger.

Een kleine hel
voor later.

Pieter Staes

Ik schrijf van u

Ik schrijf van u

Ik schrijf van u omdat ik niet
in staat ben tot van u te zwijgen,
omdat ik u zo prachtig vind,
omdat ik deel mag zijn van zoveel schoonheid,
omdat gij honger naar iets hogers stilt.

Ik schrijf van u omdat ik slecht ben,
omdat ik zoveel jaar en liefs ontken.

Pieter Staes